Tijd voor het BK veldrijden dit weekend, maar voor het eerst in jaren is Sven Vanthourenhout daar niet aanwezig als bondscoach. Intussen heeft hij ook nog steeds geen nieuwe uitdaging gevonden, hoewel er toch veel interesse heerste. Blijkbaar kwam er een kink in de kabel met Soudal Quick-Step.
Quick-Step trekt zich terug
In het verleden wouden beide partijen het nooit met zoveel woorden zeggen, maar een transfer van Vanthourenhout naar The Wolfpack was klaarblijkelijk wel bijzonder dichtbij. Het Nieuwsblad heeft het zelfs over ‘een formele handshake’. Een mondeling akkoord dus. Vanthourenhout blijft de lippen evenwel op elkaar houden.
“Daar kan ik niks over zeggen. Dat heb ik zo aan de betrokken mensen beloofd. Ik kan alleen herhalen: ik dacht dat ik iets had, waarop ik de andere opties van tafel heb geveegd”, klinkt het. Verderop in het interview wordt echter wel duidelijk verwezen naar een gemiste transfer naar Quick-Step.
Bovendien klonk het onlangs nog in Humo dat een deal wel degelijk afsprong. “Soudal Quick-Step had me gecontacteerd en Patrick Lefevere vroeg me om eens te praten, maar toen puntje bij paaltje kwam, was er geen budget. Typisch Patrick”, lachte Vanthourenhout daar enigszins groen.
Een flinke opdoffer toch voor de ex-bondscoach. Maar die zegt het voorlopig zo ook naar zijn zin te hebben.“Ik heb het losgelaten. In november en december heb ik eigenlijk niet meer actief gezocht. Ik heb genoten van de tijd bij mijn gezin. Voor het eerst in 25 jaar moest ik rond Kerstmis een keer niet op een of andere cross zijn.”
Polyvalente rol
Naar verluidt zou Vanthourenhout een job boven de ploegleiders beogen, maar dat wil hij zelf toch nuanceren. “Ik heb nooit bedoeld dat ik boven iemand wilde staan”, is hij duidelijk. Zelf ziet hij het immers als een rol als verbindingsman tussen de verschillende pionnen binnen de ploeg, van ploegleiders tot mechaniekers.
"Cancellara heeft dat met zoveel woorden gezegd: ‘Sven als we je ploegleider maken, laten we veel van je andere expertise liggen. Maar als we je in een coördinerende rol zetten, verliezen we een goeie ploegleider’”, doelt Vanthourenhout op het feit dat polyvalentie net één van zijn sterke punten is.
Dat er straks een nieuwe uitdaging zal volgen, daar twijfelt hij dan ook niet aan: “Daar ben ik van overtuigd, ja. Misschien is het over twee weken of misschien over zes maanden, maar er gaat sowieso iets op mijn pad komen.”
