Stan Strubbe
Een aanval bij de voet van de klim, een stevig statement aan de top én een prik richting Visma | Lease a Bike: Tadej Pogacar had zaterdag opnieuw de koers volledig onder controle. De Sloveense wereldkampioen soleerde voor de tweede dag op rij naar ritwinst in de Dauphiné, maar gaf na afloop toe dat hij niet alles kon smaken. “In de afdaling van de Croix de Fer gingen ze over de schreef,” klonk het.
Tactiek Visma stuit op gele muur
Visma | Lease a Bike had duidelijk een plan klaar om Pogacar onder druk te zetten. Met Matteo Jorgenson en Sepp Kuss werden opnieuw pionnen vooruitgeschoven, en ook Jonas Vingegaard liet zich vroeg in de koers zien. Vooral in de afdaling van de Col de la Croix de Fer probeerde de ploeg een kloof te slaan.
Maar net daar liep het volgens Pogacar op het randje – of er net over. “Ik denk dat ze mij wilden lossen in de afdaling. Ze vielen aan net voor de top, en in de eerste kilometers reden ze wat gevaarlijk. Ik ben daar niet van gediend, maar dit is blijkbaar het moderne wielrennen,” reageerde hij met een duidelijke sneer.
Van paniek was evenwel geen sprake. Pogacar counterde met een schijnbaar nonchalante actie: hij reed zelf even naar achter om drinkbussen op te halen voor ploegmaat Sivakov, en viel later vanuit het niets aan bij de voet van de slotklim. Het mentale spel was begonnen – én afgelopen nog voor het begon.
“Geen aanvallen meer van achter mijn rug”
De aanval op de slotklim kwam ogenschijnlijk vroeg, maar was volgens Pogacar bewust getimed. “We wilden eigenlijk gewoon controleren, maar Visma bleef het proberen. Dus dan maar zelf ten aanval,” vertelde hij. “Ik ging er vol voor, want ik wilde niet dat er nog aanvallen van achter mijn rug zouden komen.”
Opnieuw bleek het verschil met Vingegaard niet spectaculair groot, maar Pogacar gaf aan in de slotfase bewust gas terug te hebben genomen. “Het was superwarm, en ik wilde niet over mijn limiet gaan. Ik had gelukkig genoeg voorsprong om wat te vertragen tegen het einde van de klim,” zei hij met een ontspannen glimlach.
De Sloveen lijkt met nog één rit te gaan de eindzege stevig in handen te hebben. En vooral: de controle over het peloton blijft ontegensprekelijk bij hem liggen. Zelfs als de concurrentie aanvalt, beslist Pogacar zelf wélk spel er gespeeld wordt.
