Stan Strubbe
De toevoeging van Montmartre aan de slotrit van de Tour de France blijft stof doen opwaaien. Waar normaal de Champs-Élysées het decor vormt voor een sprintersfeest, kiest de ASO dit jaar voor drie beklimmingen van de kasseienklim naar de Sacré-Cœur. In een speciale aflevering van de WielerFlits Podcast laat Visma | Lease a Bike-teambaas Richard Plugge geen spaander heel van die keuze.
"Geen olympische finale”
Volgens Plugge draait het idee vooral om spektakel, niet om veiligheid. En dat zint hem niet. “Tijdens de Olympische Spelen reed er dertig man over Montmartre. Nu stuur je daar een volledig Tourpeloton van 150 vermoeide renners overheen, allemaal met winstkansen. Dat is pure waanzin,” aldus de Nederlander.
De kritiek is duidelijk: Plugge vreest chaotische taferelen in de smalle straatjes van Parijs, waar spanning en risico’s hoog kunnen oplopen. Volgens hem wordt daarmee het karakter van de traditionele slotrit ondermijnd: een koers waar sprinters hun moment krijgen, waar het vaak draait om pure snelheid én eerherstel na drie weken afzien.
Sprinters dreigen af te haken
Die zorg wordt gedeeld binnen het peloton. Nathan Van Hooydonck, ploeggenoot van onder andere Wout van Aert, liet zich eveneens kritisch uit. Volgens hem is de slotrit voor veel sprinters een motivatie om door te bijten. “Ze hebben misschien al een val meegemaakt, maar die laatste rit in Parijs is wat hen op de been houdt,” stelde hij. Het gevaar bestaat nu dat sprinters eerder afhaken omdat de kans op winst hen ontnomen wordt.
Dat het parcours nu vooral mannen als Van Aert of Van der Poel in de kaart speelt, erkent Plugge grif. Maar dat verandert niets aan zijn standpunt. “Uiteindelijk is dit het parcours. Dus wij gaan daar ook chaos maken. Maar of het slim is? Daar stel ik mijn vraagtekens bij.”
Niet iedereen is tegen
Niet iedereen deelt de kritiek. De ploeg van Mathieu van der Poel liet eerder al weten de Montmartre-etappe net wél te zien zitten. Ook Tourorganisator Christian Prudhomme verdedigde de keuze eerder door te verwijzen naar het succes en de sfeer tijdens de Olympische wegrit. Toch blijven grote namen als Evenepoel en Vingegaard huiverachtig voor de steile en bochtige kasseienklim.
Het lijkt duidelijk dat de slotdag van de Tour een ander karakter zal krijgen. De strijd om de gele trui is dan wellicht gestreden, maar de koers om de dagzege wordt op een totaal ander soort parcours beslist. En zoals Plugge al zei: chaos wordt het sowieso.
