WN Redactie
De Giro d’Italia 2025 kende voor Team Visma | Lease a Bike hoogtepunten en dieptepunten die elkaar in rap tempo afwisselden. In de podcast In Koers blikken Dylan van Baarle en Wout Poels terug op drie weken Italië, waarin hun ploeg de eindzege en enkele rittriomfen boekte, maar ook keihard werd geconfronteerd met verdrietig nieuws.
Voor Poels eindigde de Giro in mineur. “Ik ben blij dat ik thuis ben. De laatste week was ik naar de vaantjes”, vertelt de Limburger. “Ik begon die week met een verkoudheid, en daarna was het gewoon klaar. Ik zat nergens meer in, miste alle ontsnappingen.” De hoop op een ritzege in een derde grote ronde bleef onbeantwoord. “Als het bij je ploeggenoten goed gaat en bij jou niet, dan doet dat toch pijn. Je wil zelf ook meedoen.”
LEES OOK: Maakt Evenepoel drastische keuze? "Dat wordt gefluisterd…"
Van frustratie naar ontlading op de FinestreWaar Poels teleurstelling voelde, kende Van Baarle juist een groeiend gevoel van voldoening. Hij was een belangrijke schakel in de jacht op de eindzege van ploeggenoot Simon Yates. Toch ging niet alles volgens plan. “Op vrijdag wilden we de koers hard maken, maar besloten we pas op de tweede klim aan te zetten,” zegt Van Baarle. “Simon was wat gefrustreerd achteraf, maar ’s avonds bood hij meteen zijn excuses aan. Dat siert hem.”
De echte doorbraak volgde een dag later op de Colle delle Finestre. “Ik heb weinig van die dag meegekregen, maar voelde langs de kant dat er iets groots gebeurde. Toen ik binnenkwam ben ik Simon meteen gaan zoeken voor een stevige knuffel.” Euforie bleef aanvankelijk uit. “We zaten met het hele team uitgeput op een hotelkamer. Dat moment van overwinning kwam pas echt in de slotrit, met champagne in de hand.”
Rouwen en presteren gaan hand in hand
Die slotrit bracht met Olav Kooij ook nog de vierde Nederlandse ritzege. “Die lead-out van Affini en Van Aert was absurd goed,” vindt Van Baarle. “Niemand kon erlangs en Wout zette Olav perfect af. Een schitterende overwinning.” Het gaf een sportieve bekroning aan een weekend vol contrasten.
Want vlak voor die etappe kreeg de ploeg ook vreselijk nieuws te verwerken. “Steven Kruijswijk vertelde ons dat de vrouw van Robert Gesink was overleden. We wisten dat ze ziek was, maar dat het zo snel zou gaan... dat kwam keihard binnen,” vertelt Van Baarle. “We zijn al weken weg van huis, dan voel je het extra. We wilden Robert trots maken. En ik denk dat we dat hebben gedaan.”
