Kevin De Jonghe
En zo viert Shari Bossuyt bijna terug haar wederoptreden in de koers. Voor de buitenstaanders lijkt het allemaal nog best snel te zijn gegaan na haar onterechte schorsing, maar dat zal voor haar zelf absoluut niet het geval zijn. Zoveel blijkt ook uit het interview met de renster die straks opnieuw haar opwachting zal maken.
Onrecht en ongeloof
Bossuyt werd zo’n anderhalf jaar geleden voor twee jaar geschorst. Die schorsing ging in met terugwerkende kracht van een halfjaar. Op 14 juni mag ze zich effectief terug renster noemen, dat zal overigens gebeuren bij haar nieuwe ploeg: AG Insurance-Soudal. Voorlopig staat de eerste koers van Bossuyt gepland voor 21 juni met de Copenhagen Sprint.
Het hoeft geen betoog dat dit een grote opluchting betekent voor Bossuyt. Het ongeloof was immers bijster groot toen ze haar schorsingsvoorstel kreeg. Ik kon het niet geloven toen Gerben (Thijssen, haar vriend en wielrenner bij Intermarché-Wanty, nvdr) mij belde toen hij de aangetekende brief gevonden had. Ik dacht: dit is echt onmogelijk. Het enige wat ik kon verzinnen, was dat het iets te maken zou hebben met mijn anticonceptiepil.”
Dat was helaas niet het geval en op de koop toe werd Bossuyt in een slecht daglicht geplaatst. Ook al was er van bewuste dopinginname geen sprake. “Het nieuws is de wereld rondgegaan. Mijn naam wordt gelinkt met twee jaar aan de kant staan. Dat is heftig. Gelukkig wordt er weinig getwijfeld aan mijn onschuld. Zelfs het Franse anti-dopingagentschap dat de straf heeft uitgesproken, heeft het over ‘niet-intentioneel gebruik’.”
Aanvaarden en reageren
Uiteraard betekende dit voor de renster een gigantische mentale dreun. Zowel om het hoofd als de benen erbij te houden was dan ook niet altijd makkelijk, bevestigt Bossuyt bij Het Nieuwsblad. “Het ging echt alle kanten uit. Ongeloof, angst, onzekerheid. En af en toe hoop. Ze gaan toch zien dat ik onschuldig ben?”
Helaas was Bossuyt verplicht om haar lot te aanvaarden en daarbij ook haar straf. “Ik had niet de financiële middelen om het aan te vechten. Bovendien: Toon Aerts heeft dat wel gedaan en dat heeft niets uitgehaald.” Ze zocht naar andere hulpmiddelen: “Ik heb ook professionele hulp gezocht. Vooral in de periode vóór de uitspraak toen er veel onzekerheid was. Maar je familie, dat is het allerbelangrijkste.”
En wat nu? Gaat ze meteen terug de juiste pedalen vinden? Bossuyt is alvast hypergemotiveerd. “Ik denk dat de furie in mij zal wakker worden tijdens wedstrijden”, lacht ze. “En dat ik nog meer tegen mijzelf zal kunnen zeggen: ‘Je hebt zo hard gewerkt om hier te staan, nu ga je niet lossen’."
.webp)
