WN Redactie
Hij kwam als helper, maar eindigt als held. Kaden Groves verraste vriend en vijand door de voorlaatste etappe van de Tour de France 2025 op zijn naam te schrijven. Geen geplande of verwachte zege, maar wel een hele knappe.
LEES OOK: 'De juiste keuze' – tóch ruikt De Cauwer onraad bij Evenepoel
Groves grijpt het momentHet was geen typische sprintetappe. Sterke nog: Baroudeurs kregen hun kans, en het was juist een sprinter die ze benutte. Groves, die aanvankelijk in dienst van de ploeg reed, bleek de slimste in het restant van de kopgroep. Stewart en Van den Broek hadden zich stukgereden, de Australiër bleef koel.
‘Hij heeft vandaag getoond wat voor inhoud hij heeft’, stelde José De Cauwer vast in het slot. ‘Niet voor het eerst, maar nu wel voor iedereen zichtbaar. Hij is geen klassieke kopman, maar als je hem de kans geeft, is hij een winnaar.’
Renaat Schotte noemde hem de back-up van Philipsen en Van der Poel, maar dan eentje met scherpte. ‘Hij kwam in een dienende rol naar deze Tour. Maar dat is het mooie: Groves grijpt kansen wanneer ze komen.’
Koersgedrag en consequenties
Het koersverloop kende vreemde kronkels. De valpartij in de finale haalde een aantal sterke namen uit hun ritme, zoals Gregoire en Romeo. Daardoor kwamen Van den Broek, Stewart en Groves vooraan te zitten. José: ‘Van den Broek dacht dat Stewart het werk zou doen. Maar Stewart bleef zitten, en zo reed Groves op kousenvoeten weg. Van den Broek kon er nog wel van weg sprinten, maar het was te laat.’
Ook het gedrag van Wellens en Jorgenson riep vragen op. ‘Ze deden niets. Ik snap er niets van. Het leek geen plan, geen controle. Misschien gewoon vermoeidheid,’ aldus De Cauwer.
Groves op weg naar meer?
Renaat zag een opvallende kalmte bij Groves. ‘Een atypische sprinter’, stelde hij. José beaamde dat. ‘Net als Jonathan Milan. Niet de boksertype sprinter zoals vroeger. Maar onderschat ze niet.’
En wat brengt de toekomst? José: ‘Hij werd al vijfde in Milaan-Sanremo. Philipsen heeft die al gewonnen, dus waarom Groves niet? Al moet je dan wel Pogacar overleven op de Poggio.’
De laatste rit wacht, waarin Montmartre loert. Maar Groves heeft zijn stempel al gedrukt. Wat kan hij vandaag nog?
