Yorrith Haan
Wat een doorbraak-Giro had moeten worden voor Juan Ayuso, eindigde in een pijnlijke afgang. De jonge Spanjaard begon als kopman bij UAE Emirates-XRG, maar raakte na een valpartij en een bijensteek langzaam buiten beeld. Voor analist Thomas Dekker staat het verloop van Ayuso’s Giro symbool voor een bredere dynamiek binnen de ploeg: een hiërarchie waarin Tadej Pogacar de lijnen uitzet, ten koste van anderen.
Ayuso kende een veelbelovende start in Italië, met winst in de eerste bergrit van etappe 7. Maar in de gravelrit naar Siena liep hij een knieblessure op, waarna hij zijn niveau nooit meer wist te halen. Uiteindelijk moest hij in de zeventiende etappe opgeven, nadat een bijensteek zijn toch al wankele situatie verergerde. Volgens Dekker zit de oorzaak echter dieper: “Je merkt aan alles dat Pogacar vanuit zijn hoogtestage invloed heeft en Ayuso eigenlijk afserveert.”
Dekker: ‘Eigenlijk heel kinderlijk’
Dekker besprak de situatie in De Grote Plaat-podcast en spaarde de ploegleiding niet. “Ze hebben op een paar cruciale momenten verkeerde keuzes gemaakt. Het is dat ze zoveel vermogen hebben ingekocht, maar ook in het verleden ging het al mis. In de Tour was het eerder ook al duidelijk: je moet in het juiste kamp zitten, anders besta je gewoon niet.” Pogacar zou volgens Dekker zichtbaar enthousiaster zijn over prestaties van renners als Isaac Del Toro dan over Ayuso, wat intern wringt.
En dat is opvallend, want Ayuso had in het voorjaar nog de Tirreno-Adriatico gewonnen, een serieuze stap voorwaarts. “Er was niets mis met zijn vorm,” stelt Dekker. “Maar in een ploeg als UAE speelt ook het mentale aspect mee. Toen Del Toro zo sterk bleek, brak er iets bij Ayuso.” Zijn rol als kopman werd niet meer serieus genomen en dat raakte het Spaanse toptalent zichtbaar.
Transfer als uitweg?
Volgens Dekker zou een overstap de beste oplossing kunnen zijn. “Ik denk dat hij wel zo serieus is dat hij zich succesvol kan voorbereiden bij Movistar.” Binnen UAE lijkt Ayuso voorlopig geen eer meer te behalen, tenzij de ploegleiding erin slaagt om de interne verhoudingen opnieuw in balans te brengen. Tot die tijd lijkt hij een luxeprobleem te zijn dat geen ruimte krijgt om echt te groeien.
Wat rest, is de vraag of Ayuso zelf nog gelooft in een toekomst binnen deze structuur. Pogacar mag dan een alleswinnaar zijn, maar voor talenten als Ayuso lijkt die schaduw voorlopig te groot.
