Yorrith Haan
Hij reed dit seizoen amper twaalf koersdagen, maar toch wordt Primoz Roglič gezien als dé topfavoriet voor de Giro d’Italia. Zelf ziet de Sloveen dat anders. “In zijn hoofd is de Tour nog altijd het hoofddoel”, zegt coach Marc Lamberts. “De Giro is een stap richting de zomer. Maar onderschat hem hier niet.”
Hobbels
Het was een voorbereiding met hobbels, geeft Lamberts toe. “Onze hoogtestage in maart was verre van ideaal. Sneeuw, kou, slecht weer. Niet de omstandigheden waarin je optimaal traint, zeker niet op Tenerife.” Toch bleef het programma intact. Roglič reed Catalonië, won er een rit, en keerde terug naar de hoogte. “Opnieuw Tenerife, maar dit keer ging het een pak beter. Hij was blij, gemotiveerd en sterk. De lijn van de Vuelta van vorig jaar trekt zich door.”
Roglič hoeft het niet meer zo nodig, vertelt Lamberts. “Vroeger liep hij met meer druk rond. Nu niet meer. Of hij de Giro wint of niet, hij kan het plaatsen. Maar als hij start, wil hij wél winnen.” De mentaliteit veranderde, de trainingsaanpak ook. Minder explosiviteit, meer duurvermogen en herstelweerstand. “Anders red je het niet meer, met die koersstijl van nu waarin ze zestig kilometer van de meet al doortrekken.”
Toch was het niet vanzelfsprekend dat de Giro bovenaan zijn programma kwam te staan. “Ik was eerlijk gezegd voorstander van de Vuelta”, geeft Lamberts toe. “Daar rijdt hij altijd zijn beste waardes. Kortere, steilere klimmen. Beter geschikt voor hem dan de lange lopers in de Giro en de Tour.” Maar Roglič was duidelijk: hij wil ooit die ene trui nog. “De Tour is het enige dat hij nog mist. Hij weet ook: zoveel kansen komen er niet meer.”
In de Giro ligt het parcours hem dus iets minder. De tijdritten en de gravelrit in de slotweek worden cruciaal. “Daar moet hij top zijn. En het weer mag geen spelbreker zijn. Maar als alles meevalt, zie ik hem meedoen voor het podium. Hij kan winnen, maar het zal niet vanzelf gaan.”
Relativeren
Voor Roglič, inmiddels 35, is relativeren geen zwakte, maar een sterkte geworden. “Hij laat zich minder opfokken, maakt zich niet meer druk om dingen buiten zijn controle. In Catalonië zei hij zelfs op de slotdag: ‘Ik val aan van ver. Lukt het niet? So be it.’ Die rust in zijn hoofd kan een enorme troef zijn.”
Of hij de topfavoriet is? Lamberts twijfelt. “Zonder Pogacar en Vingegaard is hij een van de besten. Maar Ayuso wordt heel gevaarlijk. En onderschat ook Geraint Thomas en Dani Martínez niet. Primoz heeft ervaring, inhoud en klasse. Hij is geen recordjager, maar hij blijft wel een winnaar.”
Eén ding is zeker: de Giro is niet het einddoel. “Hij wil vooral richting juli pieken. Parijs is het echte doel", wordt er plots toch voor twijfel gezorgd over zijn favorietenstatus, die hij ontegensprekelijk bezit. Maar intussen rijdt hij wel rond in Italië. En met Roglič weet je: dan is winnen nooit uitgesloten.
