Kevin De Jonghe
Op 26 augustus gaat de Vuelta a España van start. Kan Remco Evenepoel zijn titel in de Spaanse rittenkoers verlengen? Wij blikken in 3 delen vooruit op het parcours.
Na een waanzinnig zwaar tweede deel van de Vuelta brengen de renners hun tweede ‘día de descanso’ door in de waanzinnige regio Cantabrië, meer bepaald kustplaats Santander. Rust nemen is zeker geboden, want er volgt een spectaculair trio in de slotweek en een onorthodoxe voorlaatste etappe.
KORT MAAR KRACHTIG
Als de benen weer wat moed hebben getankt, is het tijd voor opnieuw een Unipuerto-rit. En wat voor één…
Vanuit Liencres Playa gaat het 115 kilometer richting de voet van de slotklim over Spaans vlak terrein. In La Hermida begint de apotheose van bijna vijf kilometer aan net geen negen procent. Die bijna negen procent gemiddeld komt echter door de middelste kilometer aan vier procent. Dan weet u ongeveer welke angstaanjagende cijfers de andere kilometers hebben: elf, acht, twaalf en negen. Deze etappe schreeuwt La Vuelta!
BEEST VAN DE ASTURIAS
Hoewel we de koninginnenrit in de Pyreneeën reeds gehad hebben met het trio Aubisque-Spandelles-Tourmalet, mag ook de zeventiende etappe er natuurlijk zijn.
Slechts 124 kilometer, maar wat geeft het. Met onderweg de Alto de Colladiella en de Alto del Cordal doet het al vreselijk veel pijn. Maar wie de Cordal kent, weet dat er nog iets veel ergers wacht. Het ‘Beest van de Asturias’ doemt op.
Natuurlijk hebben we het dan over de Alto de l’Angliru, al wordt in de Asturias het woord Alto verbogen tot Altu. Gemiddeld tien procent over twaalf en een halve kilometer, maar het gedeelte tot aan Viapará kunnen we wegstrepen.
Daar zien de renners namelijk in de verte het monster der Spaanse beklimmingen opdoemen. De kilometerpercentages komen nauwelijks onder de tien uit en de steilste stroken in het begin zijn 22 procent, al moet het allersteilste deel dan nog volgen.
Dat gedeelte is zelfs wereldwijd bekend als La Cueña Les Cabres. Als een strook op een lange slotklim al haar eigen naam heeft, is het best dit te respecteren en zo beleefd mogelijk naar boven te rijden. Pijn aan de benen doet het toch wel…
LAATSTE AANKOMST BERGOP
Wat op de laatste donderdag van de Vuelta volgt, is de ultieme finish boven. Voor de negende keer in deze Ronde van Spanje ligt de streep bovenop een benenbreker.
De Vuelta-organisatie is zo beleefd de renners deze slotklim twee keer voor te schotelen, omdat onderweg de Alto de las Estacas en de Puerto de San Lorenzo nog niet genoeg zijn. De finale beklimming, de Puerto de la Cruz de Linares, is geen kattenpis.
Ook deze jongeman is weer ruim acht kilometer aan bijna negen procent gemiddeld, dat allemaal omdat de voorlaatste kilometer slechts vier procent bergop loopt. De Spaanse televisie spreekt de hele dag weer over ‘rampas duras’, ofwel moeilijke stroken. We gaan weer ruim de dubbele percentages in op weg naar La Cruz de Linares.
EINDELIJK: SPURTEN! OF TOCH NIET?
Stel dat er spurters zijn die zinnens zijn het tot Madrid te schoppen, je zou voor minder met zoveel kilometers (steil) bergop, dan krijgen ze in de negentiende etappe een eerste kans.
De 178 kilometer tussen La Bañeza en Íscar zijn voor Spaanse begrippen namelijk pannenkoekvlak. Echter is er de hele dag geen greintje beschutting en zitten we even boven Madrid. Kenners weten wat dit betekent: de kans op waaiers zal enorm groot zijn. Staat de wind gunstig, dan wordt dit voor de echte klimmers een vreselijke dag. Mag het eens?
MERKWAARDIG SLOTSTUK
De voorlaatste dag is aangebroken, doorgaans biedt dat de Vuelta-organisatie nog eens de kans een serieuze bergrit in te plannen. Unipublic vindt het echter wel genoeg geweest met het hooggebergte en kiest voor een spectaculair alternatief.
De langste rit van deze Vuelta – 208 kilometer in totaal – is voor het (voor)laatst bewaard. Tussen Manzanares El Real en Guadarrama, inderdaad van de Sierra de Guadarrama bekend, moet het peloton over tien gecategoriseerde beklimmingen. Het is dat we niet in Italië zitten, anders had de term ‘Mamma Mia!’ niet misstaan.
Even ten noordwesten van hoofdstad Madrid ligt er de laatste kans om de boel nog eens volledig aan flarden te rijden. Een slechte dag zorgt in dergelijke etappes vaak voor een verlies van vele minuten. Wie kraakt er? Wie staat op? Een ontzettend interessante dag als u het ons vraagt!
LA LLEGADA
Op zondag 17 september eindigt in Madrid wat er op zaterdag 26 augustus in Barcelona begon. El Clásico is compleet en 21 vreselijk zware dagen worden afgesloten met de inmiddels traditionele bezichtiging van Madrid.
Het bijna zes kilometer tellende lokale parcours in de Spaanse hoofdstad vormt het slotstuk van deze 78ste editie. Een loodzware editie, met een ploegentijdrit, individuele tijdrit en maar liefst negen aankomsten bergop. De Tourmalet en Angliru vormen de hoofdgerechten van naam.
Een parcours voor Remco Evenepoel, of toch meer voor Primoz Roglic en Jonas Vingegaard? Of zorgt Juan Ayuso eindelijk weer eens dat het is zoals het hoort in de Vuelta: een Spanjaard die de dienst uitmaakt? Maakt u zich vast klaar voor drie weken lang spetterende koers!
