Volgens hem was het immers de fout van Van Aert zelf en was het dus niet bepaald pech. "De fout was te wijten aan een maximum aan risico's nemen en een te groot verlangen om te winnen. Een verlangen dat niet goed gecontroleerd werd”, klonk het eerder deze week. Er kwam klaarblijkelijk veel kritiek op die uitspraak, waardoor Gilbert toch wat voor mee duiding wist te zorgen.
"Parijs-Roubaix behoort tot de monumenten en zijn koersen van langer dan 6 uur. Daardoor zijn ze zeer zwaar, neemt vermoeidheid toe en is het moeilijker om je concentratie te bewaren. De ruimte tussen de kasseien is ook zeer klein en met banden van 3 cm is het dan ook zeer moeilijk om daartussen te mikken”, was hij al iets gematigder.
Van Aert overkwam volgens Gilbert wel iets dat hij in het verleden meemaakte. "Ik viel aan en nam alle risico's. Door de hoge snelheid kon ik de kasseistrook niet helemaal lezen en raakte ik een kassei verkeerd. Zo reed ik lek. Door de snelheid en de vermoeidheid is het moeilijker.”
