Na drie jaar juridische onzekerheid is een van de grootste dopingzaken uit de Portugese wielergeschiedenis afgerond. De zaak rond W52/FC Porto hield de sport in het land lange tijd in een wurggreep, maar heeft nu eindelijk geleid tot duidelijke straffen voor de hoofdrolspelers. Wat begon als een dominant wielerproject, eindigt met celstraffen en een blijvende kras op het imago van het Portugese wielrennen.
Van uithangbord tot nationaal schandaal
Portugal geldt niet als klassiek wielerland, maar kent wel een opvallend sterke continentale scène. Met negen continentale ploegen staat het land wereldwijd hoog aangeschreven op dat niveau, en wedstrijden als de Ronde van Portugal genieten lokaal groot prestige. Jarenlang was W52/FC Porto daarin een vaste waarde. De ploeg, verbonden aan de beroemde voetbalclub, bood ruimte aan jonge talenten én ervaren renners en domineerde het nationale circuit.
De eerste barsten verschenen al in 2018, toen renner Raúl Alarcón tegen de lamp liep in een dopingzaak. Achteraf bleek dat slechts het begin. In 2022 werd ploegleider Nuno Ribeiro gearresteerd, waarna het onderzoek snel escaleerde. Ook ploegbaas Adriano Quintanilha en tien renners werden opgepakt. De Portugese autoriteiten startten daarop Operatie Prova Limpa — letterlijk: ‘schone test’.
O tribunal de Penafiel condenou Adriano Quintanilha e Nuno Ribeiro a penas de prisão efetiva de quatro anos e nove meses no âmbito do processo relacionado com o esquema de doping na antiga equipa de ciclismo W52-FC Porto.https://t.co/KTaZUKlwGt#24Horas #doping #ciclismo…
— 24Horas (@24horaspt) December 13, 2025
Zware straffen
De UCI wachtte het gerechtelijk oordeel niet af en legde Ribeiro al een schorsing van 25 jaar op. Intussen liep de rechtszaak verder en raakte zelfs FC Porto-president Jorge Nuno Pinto da Costa zijdelings betrokken. In de rechtbank werd gesproken over een “dictatuur” binnen de ploeg, waarin renners onder druk zouden zijn gezet om doping te gebruiken.
Nu is het verdict gevallen. De rechter oordeelde dat “nagenoeg alle feiten” uit de aanklacht bewezen zijn. Quintanilha zou dopingmiddelen hebben gefinancierd, terwijl Ribeiro fungeerde als spilfiguur tussen leiding en renners. Beiden kregen een celstraf van vier jaar en negen maanden
Ook de renners stonden terecht, maar zij ontsnappen aan effectieve celstraffen. De rechtbank beschouwde hen als de “zwakste schakel” in het geheel en hield rekening met de gezondheidsrisico’s waaraan zij werden blootgesteld. Toch werden ze schuldig bevonden en kregen ze elk een voorwaardelijke gevangenisstraf van tweeënhalf jaar.
Stan Strubbe