Stan Strubbe
De Wereldbeker veldrijden trok afgelopen weekend naar Sardinië, een locatie die op papier perfect leek om het internationale karakter van de sport te versterken. Maar volgens analist en ex-wereldtopper Bart Wellens vertoonde de organisatie flinke barsten. Hij zag weliswaar een spannende cross, maar vooral een reeks structurele problemen die — zo waarschuwt hij — de sport zelf dreigen te ondergraven.
LEES OOK: Ploegleider onthult verborgen problemen bij Thibau Nys
“Mooie omgeving, maar geen werkbare cross”Wellens stoorde zich vooral aan de magere bezetting van zowel startveld als publiek. “Wat me helaas is opgevallen: de beperkte opkomst in Sardinië. En dan heb ik het zowel over de renners als het publiek.” De ex-wereldkampioen begrijpt dat Flanders Classics — organisator van de Wereldbeker — het veldrijden naar nieuwe locaties wil brengen, maar stelt zich grote vragen bij de haalbaarheid. “Om dat te doen op een eiland met een moeilijke verbinding… Alleen al het materiaal daar krijgen, is een hele opgave."
De beelden van Lucinda Brand die zich na haar wedstrijd noodgedwongen in zee ging wassen, illustreren volgens Wellens perfect wat misliep. “Dat levert mooie plaatjes op, maar dat kan toch echt niet zijn?” Aan de start stonden bovendien bijna uitsluitend Belgen, Nederlanders en enkele Italianen. “Voor grote Belgische ploegen is die verplaatsing nog te doen, maar voor Tsjechen of Zwitsers veel minder. Het is niet zomaar met één fiets daar geraken, hé.”
Bathing in success 🤩
— Cycling on TNT Sports (@cyclingontnt) December 7, 2025
Lucinda Brand hopped straight in after another dominant victory in Terralba 💪 pic.twitter.com/mCJ4E7vCZO
"Moeten we wachten op de Spelen?”
De discussie raakt volgens Wellens aan een breder, hardnekkig probleem. Het veldrijden probeert al jaren internationaal door te breken, maar loopt telkens tegen dezelfde realiteit aan. “Ik heb daar jaren voor gevochten, maar we moeten roeien met de riemen die we hebben en het komt gewoon moeilijk van de grond.”
Misschien is er een externe katalysator nodig, denkt hij. “Misschien is het wachten op 2030, als het veldrijden eventueel een olympische sport zal worden. Wie weet slaat het dan wel aan.”
Maar ook die piste brengt nieuwe kopzorgen met zich mee. Een olympische integratie zou een grondige hertekening van de kalender vereisen. “Gaat de echte crossfan dat wel willen? Het zijn allemaal moeilijke vraagstukken om op te lossen.”
