Stan Strubbe
Na opnieuw een indrukwekkend seizoen lijkt zelfs supermens Tadej Pogacar niet onaantastbaar meer. De Sloveen domineerde dit jaar de Tour de France en pakte zijn vierde eindzege, maar wat daarna volgde, verraste velen. Pogacar sprak openlijk over “aftellen tot zijn pensioen”, uitspraken die voor opschudding zorgden in het wielerpeloton. Zijn moeder, Marjeta Pogacar, biedt in Le Parisien nu meer inzicht in wat er écht schuilgaat achter die woorden.
LEES OOK: Vakantie moet wachten: BORA heeft meteen plannen met Evenepoel
“Hij was écht moe, mentaal én fysiek”Pogacar reed in 2025 een slopend seizoen met vijftig koersdagen — acht minder dan het jaar ervoor, maar nog steeds enorm intens. De combinatie van constante prestaties, druk van buitenaf en de aandacht die hij overal krijgt, eist volgens zijn moeder stilaan zijn tol.
“Niet een burn-out, maar oververmoeid, ja,” vertelt Marjeta Pogacar. “Dit jaar zag ik dat hij écht moe was. Uitgeput, misschien. En ik dacht: nu begrijp ik het, als hij zegt dat hij stopt met wielrennen.”
De Sloveense superster gaf na de Tour zelf al toe dat het hem allemaal niet in de koude kleren was gaan zitten. “De Tour was een van de zwaarste die ik ooit gereden heb,” klonk het in zijn eerste publieke optreden in Komenda. “Iedereen heeft wel eens een slechte dag, en ik ben geen robot. Ik heb even tijd nodig gehad om te resetten.”
“Te veel om te dragen”
Volgens zijn moeder gaat de vermoeidheid verder dan louter fysieke inspanning. “Er was gewoon te veel. Voor en na de wedstrijden. Soms is het allemaal te veel om te dragen,” zegt ze openhartig.
Ook het gedrag van sommige fans laat haar niet onberoerd. “Mensen plakken stickers op zijn rug, roepen naar hem, raken hem aan,” zucht Marjeta. “Soms gaat dat gewoon te ver. Omdat hij te vaak wint, omdat hij geen tijd heeft voor handtekeningen… maar mensen vergeten dat hij ook maar een mens is.”
De woorden van zijn moeder werpen een ander licht op Pogacars uitspraak over een mogelijk vervroegd pensioen. Het lijkt geen aankondiging van een afscheid, maar een schreeuw om rust — na jaren van succes, intensiteit en onophoudelijke druk.
.webp)
