Ook die tweede plaatsen zullen zeker pijn hebben gedaan, maar vermoedelijk kon Van Aert het in deze gevallen wel beter plaatsen. In Parijs-Roubaix kwam hij net terug na een coronabesmetting, terwijl de Dauphiné niet het allure heeft van andere koersen. Zoals de Ronde van Vlaanderen of het WK bijvoorbeeld.
Dat zijn dan meteen ook de wedstrijden waar Van Aert aan denkt als hij gevraagd wordt naar wat zijn meest pijnlijke tweede plaats ooit was. “De Ronde van Vlaanderen deed het meeste pijn. Ook de zilveren medaille op het WK tijdrijden in eigen land deed zeer. Soms finish je als tweede omdat er iemand veel sterker was, maar soms kan ik scenario’s bedenken hoe ik wél had kunnen winnen”, klinkt het namelijk bij Wielerrevue.
BEZIG MET PALMARES
Daar werd de renner van Jumbo-Visma ook gevraagd of hij erg bezig is met het opvullen van gaten op zijn palmares? “Dat motiveert me wel. Vooral met koersen als de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix voel ik dat. Ik weet hoe moeilijk het is om die koersen te winnen. Dan hoop ze ooit te kunnen bijschrijven op mijn palmares. Ik hoef niet zo nodig drie keer de Ronde te winnen, één keer zou ook al mooi zijn”, besluit Van Aert.
