De kleuterjuf en schooldirecteur van Mathieu van der Poel zagen 25 jaar geleden al dat hij over fenomenale stuurmanskunsten beschikte.
Mathieu van der Poel mag dan wel een Nederlands paspoort hebben, zijn roots liggen in België. De wereldkampioen groeide op in Kapellen (Antwepren) en ging ook in België naar school. Tegenwoordig woont hij samen met vriendin Roxanne Bertels in het residentiële 's-Gravenwezel.
Het Nieuwsblad trok naar Vrije Basisschool Sint-Jozef in Heide en het Sint-Jozefinstituut in Essen om er met de toenmalige leerkrachten van Mathieu van der Poel te praten over zijn schooljaren. Die wisten heel wat leuke anekdotes te vertellen.
Deugniet
"Het was en deugniet. Maar wel een plezante deugniet.” omschrijft zijn voormalige directeur uit de lagere school hem. “Mathieu wist wanneer hij te ver was gegaan. En het was zo’n koddig ventje. Je kon eigenlijk nooit écht kwaad op hem zijn.”
Ondanks dat speelse karakter, haalde hij toch goede punten. "Hij was altijd bij de betere leerlingen van de klas. Maar ik had niet de indruk dat hij daar hard voor moest werken. Mathieu was gewoon een verstandige jongen die met sprekend gemak zijn lagere school heeft afgewerkt."
Als kleuter maakte Van der Poel al indruk op zijn fiets. "Ik zie hem als 3-jarige nog naast zijn fietsje lopen en er als een volleerd crosser weer op springen", zegt zijn kleuterjuf. "Zonder vaart te minderen. Dat had ik nog nooit gezien. Ik heb het nadien ook nooit meer meegemaakt."
Zijn directeur bevestigt dat. "Zijn stuurmanskunsten waren fenomenaal. Hij slalomde tussen de ouders door tot aan de poort. En vader Adrie er maar achter crossen. Die vertrouwde dat voor geen haar.”
Middelbaar
Ook in de middelbare school bleef Van der Poel een speelvogel. "Mathieu was een uitbundige leerling, een gangmaker”, zegt een voormalige klasgenoot. “Maar hij was wel altijd beleefd. Ik kan me niet herinneren dat er ooit een leerkracht op hem heeft geroepen."
Twee leerkrachten bevestigen dat. "Mathieu kon de klas op stelten zetten, maar wist perfect wanneer hij te ver was gegaan. Het was een speelse jongen mét manieren."
Met stilzitten had hij wel veel moeite. “Als de bel ging, dan stoof hij naar buiten om op de speelplaats te gaan voetballen. Al moest hij in die laatste jaren wel wat voorzichtig zijn. Hij mocht zich niet blesseren, hè. De koers was heilig."
Foto bovenaan: YouTube/ATV
