Stan Strubbe
Na zijn indrukwekkende solozegge op het Belgisch kampioenschap in Binche kwam Tim Wellens niet alleen met een tricolore naar buiten, maar ook met een opvallende bekentenis. De renner van UAE Team Emirates-XRG gaf na afloop toe dat hij voorafgaand aan het kampioenschap contact heeft gezocht met renners van andere ploegen.
LEES OOK: Wout van Aert nooit meer in Belgische ploeg?
Alleen bij de start, niet in het hoofdWellens begon het BK met slechts één ploegmaat aan zijn zijde: Florian Vermeersch. Tegen de grote blokken van Soudal Quick-Step, Lotto-Dstny en Alpecin-Deceuninck leek dat een onmogelijke missie, maar zijn koersverstand compenseerde het numerieke nadeel. En daar begon hij dus al voor de start mee.
“Ik heb een paar ploegen gebeld,” vertelde Wellens aan de pers. “Niet om afspraken te maken, maar om te horen hoe zij de koers wilden aanpakken. Het BK is geen gewone koers. Je weet dat het alle kanten uit kan gaan, dus dan is het niet verkeerd om te polsen of de neuzen een beetje in dezelfde richting staan.”
Campenaerts één van de contactpunten
Wellens noemde geen volledige lijst, maar gaf toe dat hij lang belde met Victor Campenaerts. Ook andere renners van kleinere blokken zouden aan de lijn hebben gehangen. “Ze hebben niet allemaal hun kaarten op tafel gelegd, maar er werden toch wat dingen gezegd,” aldus Wellens met een glimlach.
Dat leverde geen waterdichte allianties op, maar misschien wél de geruststelling dat hij niet helemaal geïsoleerd zou zitten. “Of ik er voordeel uit heb gehaald? Moeilijk te zeggen. Uiteindelijk beslissen de benen. Maar het heeft ook zeker niet geschaad.”
UCI en ethiek?
De timing van Wellens’ uitspraken is pikant: amper enkele weken geleden kwam de UCI met een onderzoek naar vermeende onderlinge afspraken tijdens een andere koers — met het incident De Bondt als aanleiding.
Wellens wuift die commotie weg. “Niemand weet met wie ik gebeld heb. En trouwens: dit is koers. Dit is het BK. Als de Ethische Commissie daar werk van wil maken, dan houden ze zich beter met iets anders bezig,” klonk het laconiek.
In de finale liet Wellens uiteindelijk gewoon zijn benen spreken, met een indrukwekkende aanval op 42 kilometer van de finish. En dat maakt volgens hem alle voorgaande gesprekken ondergeschikt. “Je kan bellen zoveel je wil, maar als je de benen niet hebt, win je geen trui. Vandaag had ik ze wel.”
