Kevin De Jonghe
Komende vrijdag 1 juli is het zover: dan kent editie 109 van de Tour de France zijn startschot in Kopenhagen. Om onze lezers helemaal warm te maken voor Le Grand Depart in Denemarken, blikt WielerNieuws reeds vooruit op wat alweer één groot wielerfeest moet worden in Frankrijk en ruime omstreken. Als afsluiter bekijken we wie straks in Le Maillot Jaune de Champs Elysees mag oprijden.
Toegegeven, heel erg veel kandidaten die deze eer te beurt te kunnen vallen zijn er niet. Het kransje met echte kanshebbers om de Tour te winnen is behoorlijk beperkt. Om het wonder der nature dat Tadej Pogacar heet van een derde eindzege te houden kijken we dan voornamelijk naar Jumbo-Visma. Want waar het de voorbije jaren met een enorm sterk blok naar Frankrijk kwam afgezakt, lijkt het dit jaar toch wat minder te zijn qua kwaliteit bij INEOS-Grenadiers.
Bon, we schrijven dus op: Pogacar of Roglic wint de Tour. Zo simpel is het dan ook weer niet. Zeker in de grootste ronde ter wereld kan er vanalles gebeuren. Echter is Pogiboy uiteraard wel dé te kloppen man. Logisch als je op je 23ste al twee eindoverwinningen in La Grande Boucle op je palmares hebt staan. Bovendien is de Sloveen ook dit seizoen weer in bijzonder goede doen. Aan de Ronde van Slovenië moeten we dan wel niet al te veel conclusies vastknopen, wees maar zeker dat hij op de afspraak zal zijn.
ROGLIC EN VINGEGAARD
Dat zal Pogacar ook wel moéten zijn. Bij Jumbo-Visma zijn ze immers vastberaden om de pech van de voorbije jaren weg te spoelen met een eerste gele trui. Daarvoor rekenen ze in eerste instantie op Primoz Roglic, die in de Dauphiné liet zien dat hij klaar is om een nieuwe Sloveense tweestrijd met zijn landgenoot aan te gaan. Hopelijk blijft hij deze keer wel gespaard van pech, om dit ook effectief tot een strijd te kunnen laten komen. Zoniet, is er bij de Nederlandse formatie nog een plan-B.
Als we dit een plan-B mogen noemen. Voorafgaand aan deze Tour wordt bij Jumbo-Visma immers langs alle kanten beweerd dat ze starten met twee kopmannen. Jonas Vingegaard naast Roglic dus. Het zal nog moeten blijken of zich dit ook zo zal tonen, maar een onlogische beslissing zou dit alvast niet zijn. De Deen liet vorig jaar zien het vuur aan de schenen van Pogacar te kunnen leggen, en met twee kopmannen zouden ze de renner van UAE des te meer kunnen bestoken.
INEOS EN OUTSIDERS
Daarmee hebben we meteen de grootste favorieten op de eindzege gehad, voorts is het afwachten wat er uit andere hoeken van concurrentie kan of zal komen. INEOS komt zoals gezegd dan wel met - een op papier - zwakker blok aan de start dan de voorbije jaren, helemaal uitvlakken kan je ze zeker niet doen. Met Geraint Thomas, Dani Martinez en Adam Yates rijdt er toch behoorlijk wat kwaliteit rond. Eerstgenoemde zette op zijn 36ste zowaar de Ronde van Zwitserland achter zijn naam. De twee anderen zakten daar dan wel weer een beetje door het ijs. Het is dus koffiedik kijken hoe zij zich zullen presenteren in de Tour.
Tot slot zijn er nog enkelingen die in ons opzicht hoogstens een podiumplaats kunnen beogen. In de eerste plaats is er Aleksandr Vlasov, die dit jaar op bijzonder hoog niveau acteert. Echter moest hij de Ronde van Zwitserland – toen als leider – verlaten vanwege een coronabesmetting. Het valt dus nog af te wachten hoe hard het virus heeft toegeslagen. Verder is er de vraag of Ben O’Connor na zijn prima Tour van 2021 kan bevestigen. Jack Haig kan een verrassing worden, terwijl Enric Mas zich op zijn constante zelf ongetwijfeld wel weer richting top 5 zal fietsen.
Toegegeven, heel erg veel kandidaten die deze eer te beurt te kunnen vallen zijn er niet. Het kransje met echte kanshebbers om de Tour te winnen is behoorlijk beperkt. Om het wonder der nature dat Tadej Pogacar heet van een derde eindzege te houden kijken we dan voornamelijk naar Jumbo-Visma. Want waar het de voorbije jaren met een enorm sterk blok naar Frankrijk kwam afgezakt, lijkt het dit jaar toch wat minder te zijn qua kwaliteit bij INEOS-Grenadiers.
Bon, we schrijven dus op: Pogacar of Roglic wint de Tour. Zo simpel is het dan ook weer niet. Zeker in de grootste ronde ter wereld kan er vanalles gebeuren. Echter is Pogiboy uiteraard wel dé te kloppen man. Logisch als je op je 23ste al twee eindoverwinningen in La Grande Boucle op je palmares hebt staan. Bovendien is de Sloveen ook dit seizoen weer in bijzonder goede doen. Aan de Ronde van Slovenië moeten we dan wel niet al te veel conclusies vastknopen, wees maar zeker dat hij op de afspraak zal zijn.
ROGLIC EN VINGEGAARD
Dat zal Pogacar ook wel moéten zijn. Bij Jumbo-Visma zijn ze immers vastberaden om de pech van de voorbije jaren weg te spoelen met een eerste gele trui. Daarvoor rekenen ze in eerste instantie op Primoz Roglic, die in de Dauphiné liet zien dat hij klaar is om een nieuwe Sloveense tweestrijd met zijn landgenoot aan te gaan. Hopelijk blijft hij deze keer wel gespaard van pech, om dit ook effectief tot een strijd te kunnen laten komen. Zoniet, is er bij de Nederlandse formatie nog een plan-B.
Als we dit een plan-B mogen noemen. Voorafgaand aan deze Tour wordt bij Jumbo-Visma immers langs alle kanten beweerd dat ze starten met twee kopmannen. Jonas Vingegaard naast Roglic dus. Het zal nog moeten blijken of zich dit ook zo zal tonen, maar een onlogische beslissing zou dit alvast niet zijn. De Deen liet vorig jaar zien het vuur aan de schenen van Pogacar te kunnen leggen, en met twee kopmannen zouden ze de renner van UAE des te meer kunnen bestoken.
INEOS EN OUTSIDERS
Daarmee hebben we meteen de grootste favorieten op de eindzege gehad, voorts is het afwachten wat er uit andere hoeken van concurrentie kan of zal komen. INEOS komt zoals gezegd dan wel met - een op papier - zwakker blok aan de start dan de voorbije jaren, helemaal uitvlakken kan je ze zeker niet doen. Met Geraint Thomas, Dani Martinez en Adam Yates rijdt er toch behoorlijk wat kwaliteit rond. Eerstgenoemde zette op zijn 36ste zowaar de Ronde van Zwitserland achter zijn naam. De twee anderen zakten daar dan wel weer een beetje door het ijs. Het is dus koffiedik kijken hoe zij zich zullen presenteren in de Tour.
Tot slot zijn er nog enkelingen die in ons opzicht hoogstens een podiumplaats kunnen beogen. In de eerste plaats is er Aleksandr Vlasov, die dit jaar op bijzonder hoog niveau acteert. Echter moest hij de Ronde van Zwitserland – toen als leider – verlaten vanwege een coronabesmetting. Het valt dus nog af te wachten hoe hard het virus heeft toegeslagen. Verder is er de vraag of Ben O’Connor na zijn prima Tour van 2021 kan bevestigen. Jack Haig kan een verrassing worden, terwijl Enric Mas zich op zijn constante zelf ongetwijfeld wel weer richting top 5 zal fietsen.
