Kevin De Jonghe
Enige tijd geleden werd er veel verwacht van Wout van Aert voor deze Giro d’Italia, maar een ziekte een week voor de start gooide flink wat roet in het eten. Het missen van doorgedreven trainingen kwam dan ook onvermijdelijk tot uiting in de tweede en derde etappe. Al was er meer.
Fysieke en mentale klop
Waar de terugval in de tijdrit van zaterdag dan nog enigszins als een verrassing kwam – door de knappe prestatie op vrijdag – was dat geenszins het geval in de derde etappe op zondag. Van Aert zakte er al vroeg door en liet begaan. Weg kans op ritwinst, maar vooral: weg roze droom. Hij staat nu al op meer dan een kwartier in het algemene klassement.
"Ik had het eigenlijk al lastig op de klim ervoor. Toen voelde ik al dat het niet mijn dag zou worden. Ik heb mezelf dan ook niet gemoeid bij het positioneren voor de laatste klim. Ik koos ervoor om deze dag te overleven en loste niet uit luxe”, klonk het bij Van Aert na de etappe.
Maar blijkbaar wist hij zelfs ’s morgens al hoelaat het was. Of toch althans bij de ploeg. Naar verluidt zou hij de inspanning van de dagen voordien niet goed hebben verteerd. Fysiek sprak het dan ook al boekdelen dat Van Aert een moeilijke etappe tegemoet ging.
Daarnaast was er echter ook een kleine mentale terugval, zo valt te lezen bij HLN. De ontgoocheling van de tijdrit was na de bemoedigende prestatie in de openingsetappe dan blijkbaar toch steviger aangekomen dan dat Van Aert liet uitschijnen. Niet onlogisch uiteraard, opnieuw zijn de wielergoden hem niet gunstig gezind geweest met die ziekte.
Realisme gepredikt
Het is nu evenwel terug vooruitkijken, en dan toch maar mikken op die beoogde ritzege. De rustdag van maandag zou daar alvast bij kunnen helpen. Nu ja, rustdag. Met een stevige busrit richting luchthaven – zo’n tweetal uur – vervolgens een vlucht naar Italië en nog wat trammelant is rust toch relatief.
De komende dagen zal moeten blijken of er evolutie zit in de prestaties van Van Aert. Al prediken ze bij de ploeg vooral rust. Wat ze absoluut willen vermijden is om de Kempenaar volledig over de rooie te duwen. Geduld uitoefenen om vervolgens te kunnen toeslaan. Want de realiteit onder ogen zien is onvermijdelijk.
“De basis van Wout is door die ziekte erg smal. Wout is vrijdag erg diep moeten gaan om aan te klampen en te kunnen sprinten voor de zege. Vrijdag was er voor Wout en ons sprake van een positieve verrassing, zaterdag en zondag zagen we hoe het op dit moment echt is gesteld met Wout”, vat ploegleider Marc Reef het samen.
