Kevin De Jonghe
De Ronde van Vlaanderen ligt alweer achter ons, maar gelukkig hebben we nog Parijs-Roubaix om ons aan op te trekken. De kasseiklassieker bij uitstek wordt komende zondag verreden en ook daar start Wout van Aert opnieuw als één van de grote favorieten.
Dat was ook het geval in de afgelopen Ronde van Vlaanderen, maar daar kon de Kempenaar de verwachtingen niet inlossen. Het is te zeggen: het was eerder hoop dan verwachting. Dat laatste was immers dat voornamelijk ene Tadej Pogacar te sterk zou blijken na een opeenvolging van de moordende kasseihellingen. Dat bleek uiteindelijk dus ook en nu wordt het voor Wout alles op alles zetten in Roubaix om het voorjaar te kunnen afsluiten met winst in een Monument.
Vanzelfsprekend wordt dat alvast opnieuw niet met fikse concurrenten als Mathieu van der Poel, Filippo Ganna of Mads Pedersen aan de start. Echter is het wel een feit dat deze koers nog meer aanleunt bij de capaciteiten van Van Aert. Daar waar hij op de hellingen in de Vlaamse Ardennen eigenlijk de minste is van de ‘grote 3’, is dat misschien wel het tegenovergestelde op de kasseien in Noord-Frankrijk.
Sterkste ploeg
Of dat zondag ook effectief zo zal blijken moeten we uiteraard afwachten. Er zijn alvast wel enkele redenen om aan te nemen dat Van Aert een goede kans maakt om op het hoogste schavotje te eindigen. Vijf zaken die in het voordeel spreken van de renner van Jumbo-Visma zullen we hier dan ook belichten. En net als dat voor de Ronde het geval was beginnen we daarbij met het belichten van de sterkte van zijn ploeg.
Afgelopen zondag liep niet alles geheel volgens plan, maar het blijft een feit dat Jumbo-Visma dé ploeg van het voorjaar is. In Roubaix is hulp van ploegmaats dan misschien wel minder bepalend dan in andere koersen – de kasseien moet je toch alleen bedwingen – toch kunnen deze in bepaalde koerssituaties een grote hulp blijken. Al zeker als die jongens van het kaliber Dylan van Baarle of Christophe Laporte zijn.
Grootste motor
Het feit dat Van Aert zo goed over de kasseien dendert kan uiteraard worden teruggebracht naar zijn ervaring als crosser. Onherbergzaam terrein waar ook technische capaciteiten op een fiets een grote rol spelen. Daarnaast beschikt winnaar van de E3 Saxo Bank Classic zoals geweten over een enorm grote motor die hij ten volle kan laten draaien op de kasseien in de Hel van het Noorden. Akkoord, dat geldt ook voor zijn grote concurrent Van der Poel, maar als we kijken naar prestaties uit het verleden moet Van Aert hier alleszins niet onderdoen.
Terend op revanche
De hoop en goesting was bij Van Aert afgelopen zondag weer erg groot om die eerste Ronde van Vlaanderen op zijn palmares te zetten. Helaas. Pogacar had er tot dan al een helse uitputtingsslag van gemaakt en op de Kruisberg brak de veer van de Kempenaar, die de rol moest lossen. Het waren in Vlaanderen dus niet de ideale omstandigheden voor Van Aert om tot succes te komen, iets wat hem vermoedelijk nog meer zal motiveren om komende zondag wél alles naar zijn hand te kunnen zetten. Daarbij toch terend op een soort van revanche, voor zichzelf, maar ook voor de buitenwereld. Zo was de kritiek uit sommige hoeken na de Ronde immers weer niet min en dat terwijl Van Aert zich weinig te verwijten had.
Dat was ook het geval in de afgelopen Ronde van Vlaanderen, maar daar kon de Kempenaar de verwachtingen niet inlossen. Het is te zeggen: het was eerder hoop dan verwachting. Dat laatste was immers dat voornamelijk ene Tadej Pogacar te sterk zou blijken na een opeenvolging van de moordende kasseihellingen. Dat bleek uiteindelijk dus ook en nu wordt het voor Wout alles op alles zetten in Roubaix om het voorjaar te kunnen afsluiten met winst in een Monument.
Vanzelfsprekend wordt dat alvast opnieuw niet met fikse concurrenten als Mathieu van der Poel, Filippo Ganna of Mads Pedersen aan de start. Echter is het wel een feit dat deze koers nog meer aanleunt bij de capaciteiten van Van Aert. Daar waar hij op de hellingen in de Vlaamse Ardennen eigenlijk de minste is van de ‘grote 3’, is dat misschien wel het tegenovergestelde op de kasseien in Noord-Frankrijk.
Sterkste ploeg
Of dat zondag ook effectief zo zal blijken moeten we uiteraard afwachten. Er zijn alvast wel enkele redenen om aan te nemen dat Van Aert een goede kans maakt om op het hoogste schavotje te eindigen. Vijf zaken die in het voordeel spreken van de renner van Jumbo-Visma zullen we hier dan ook belichten. En net als dat voor de Ronde het geval was beginnen we daarbij met het belichten van de sterkte van zijn ploeg.
Afgelopen zondag liep niet alles geheel volgens plan, maar het blijft een feit dat Jumbo-Visma dé ploeg van het voorjaar is. In Roubaix is hulp van ploegmaats dan misschien wel minder bepalend dan in andere koersen – de kasseien moet je toch alleen bedwingen – toch kunnen deze in bepaalde koerssituaties een grote hulp blijken. Al zeker als die jongens van het kaliber Dylan van Baarle of Christophe Laporte zijn.
Grootste motor
Het feit dat Van Aert zo goed over de kasseien dendert kan uiteraard worden teruggebracht naar zijn ervaring als crosser. Onherbergzaam terrein waar ook technische capaciteiten op een fiets een grote rol spelen. Daarnaast beschikt winnaar van de E3 Saxo Bank Classic zoals geweten over een enorm grote motor die hij ten volle kan laten draaien op de kasseien in de Hel van het Noorden. Akkoord, dat geldt ook voor zijn grote concurrent Van der Poel, maar als we kijken naar prestaties uit het verleden moet Van Aert hier alleszins niet onderdoen.
Terend op revanche
De hoop en goesting was bij Van Aert afgelopen zondag weer erg groot om die eerste Ronde van Vlaanderen op zijn palmares te zetten. Helaas. Pogacar had er tot dan al een helse uitputtingsslag van gemaakt en op de Kruisberg brak de veer van de Kempenaar, die de rol moest lossen. Het waren in Vlaanderen dus niet de ideale omstandigheden voor Van Aert om tot succes te komen, iets wat hem vermoedelijk nog meer zal motiveren om komende zondag wél alles naar zijn hand te kunnen zetten. Daarbij toch terend op een soort van revanche, voor zichzelf, maar ook voor de buitenwereld. Zo was de kritiek uit sommige hoeken na de Ronde immers weer niet min en dat terwijl Van Aert zich weinig te verwijten had.
Goden goedgezind
Hoewel Van Aert in het verleden al toonde dat Parijs-Roubaix een wedstrijd is die hem ligt als gegoten, waren de Goden hem nog niet bepaald goedgezind op de kasseien. Uiteraard staat de wedstrijd ieder jaar bol van technische problemen en krijgt zowat iedere renner wel af te rekenen met een nodige dosis aan pech. Echter blijkt toch ook steeds dat de winnaar van de wedstrijd hier grotendeels van gespaard blijft, iets wat bij Van Aert niet bepaald kan worden gezegd de voorbije jaren. Of wat bijvoorbeeld te zeggen van vorig jaa,r toen de Kempenaar net op tijd kon terugkeren na een coronabesmetting en in het Bos van Wallers zijn achterwiel in twee stukken zag breken. Desondanks eindigde Van Aert alsnog als tweede. De dag dat hij diegene is die de grootste averij kan ontlopen zou dan ook dichterbij moeten komen.
Verschillende troefkaarten
Averij die sowieso moet kunnen worden beperkt tot een minumun en al zeker vermeden moet worden op de cruciale punten in de wedstrijd. Indien hier aan wordt voldaan mag er donder op worden gezegd dat Van Aert zich in de absolute finale van de wedstrijd zal begeven. Vanaf daar heeft hij verschillende troefkaarten om te spelen. Als gepatenteerd hardrijder kan Van Aert voor een solo kiezen, maar hij moet tegelijkertijd ook niet vrezen om het pleit pas te beslechten op de piste van Roubaix. Een erg grote kopgroep verwachten we daar sowieso niet.
