Het is december en dus is het tijd om lekker terug te gaan blikken op het wielerjaar 2022. We gaan met onze blik stilaan richting hoogtepunt van het seizoen met de Tour de France, maar die kan uiteraard niet verreden worden als we niet het Critérium du Dauphiné en de Ronde van Zwitserland zijn gepasseerd.
Dé voorbereidingswedstrijden met uitstek op de Tour, bleken ook nu weer het succesrecept te bevatten. Afgezien van Tadej Pogacar dan. Maar een fenomeen als hij kan het zich wel permitteren om een koers van kleiner formaat in eigen land te gaan rijden. Voor het overige vonden we de top tien van de Ronde van Frankrijk toch ook weer terug in deze voorbereidingsrondjes, die zoals steeds elk hun eigen verhaal vertelden.
FRANSE PRELUDE
Beginnen doen we met de Dauphiné, waar Jumbo-Visma zoals vanouds nog eens alle lakens uitdeelde. In de openingsrit zorgde Wout van Aert meteen voor succes, waarna alleen een kleine misrekening ervoor kon zorgen dat hij dit ook in etappe twee niet kon doen. Alexis Vuillermoz kon zegevieren uit een vroege vluchtersgroep. Op dag drie leek het dan weer ‘van dat’ te zijn voor Van Aert, maar stak hij de handen iets te vroeg in de lucht. David Gaudu profiteerde optimaal.
Ook in de tijdrit de dag erna was een tweede plaats het deel van Van Aert, Filippo Ganna toonde zich andermaal de beste in de race tegen de klok. Maar zoals steeds: de aanhouder wint. Want in rit vijf mocht Van Aert alsnog voor een tweede keer zegevieren. Het bleek voor hem een prelude te zijn van wat er in de Tour zou volgen, in tegenstelling tot twee ploegmakkers van hem. Want hoewel Jumbo-Visma dus ook in de Dauphiné alle touwtjes in handen had, was de rolverdeling daar toch nog net iets anders.
We verklappen vermoedelijk niets als we zeggen dat Jonas Vingegaard dit jaar eindwinnaar werd in de Tour, maar in de Dauphiné moest de Deen nog genoegen nemen met een plaats op het tweede schavot. Primoz Roglic was immers de absolute kopman, hoewel Vingegaard zich in de slotrit misschien wel de betere toonde van de twee. Luxeproblemen voor de Nederlandse formatie, die de Sloveen zijn eindoverwinning gunde en zo een ideale voorbereiding kende op het grotere doel.
ZWITSERSE CORONAPRECISIE
Iets verderop waren enkele andere Tourkandidaten aan de opwarming bezig. Dat in de Ronde van Zwitserland, waar ook Remco Evenepoel zijn zinnen had gezet op een eindoverwinning. Evenepoel zou zoals geweten niet deelnemen aan de Tour en daar bleek toch wel een verschil te zitten tegenover zijn concurrenten. Terwijl die gestaag richting hun topvorm groeiden, was het voor onze landgenoot in Zwitserland toch allemaal net iets minder, hoewel hij wel de afsluitende tijdrit op zijn naam zette.
Een voetnoot in het boek van zijn seizoen achteraf bekeken, u weet ongetwijfeld waarom. Nee, dan was de Ronde van Zwitserland weggelegd voor een ouwe rot in het vak. Geraint Thomas. Zowat niemand die hem een stuiver gaf, maar de Brit bleek wel de sterkste. Zo mocht die nog eens een gele trui in de kast leggen, al mag er zeker bij gesteld worden dat hij niet al te veel tegenstand kende. Één voor één vielen renners immers uit door een coronabesmetting.
Zo bleef er van een echte strijd ook weinig of niets meer over. Vier ploegen keerden zelfs vroegtijdig huiswaarts. Zo was de Ronde van Zwiserland er vooral één die veel twijfels opleverde. Wat met de grote rondeambities van Evenepoel en wat met dat verdomde virus in de aankomende Tour?
De geschiedenis leert ons nu dat het allemaal wel mee zou vallen. Zo kan ook u morgen lezen, wanneer we ons eerste deel van de Tour de France op u loslaten. Zoals gewoonlijk zal dat gebeuren op klokslag 12.00 uur! Tot dan!
