Matthijs Klerkx
Annemiek van Vleuten zorgde voor een daverende verrassing door het WK op de weg voor vrouwen te winnen. Dat deed ze met een gebroken elleboog, na een val in de Mixed Relay eerder deze week.
Het was niet verrassend dat Van Vleuten in tranen was na haar zege, na alles wat er eerder deze week was gebeurd. Ze kwam ten val tijdens de eerste meters van de Mixed Team Relay. "Hadden we een vervangster gehad, dan was ik vandaag niet van start gegaan", meldde ze voor aanvang van de wegrit aan Renaat Schotte bij Sporza.
"Ik kan echt totaal niet geloven wat er hier allemaal gebeurd is", glimlachte Van Vleuten na de wedstrijd in het flash interview. "Ik wacht nog steeds op degene die me komt vertellen dat dit niet waar is." Vanwege de breuk in haar elleboog ging ze als knecht van Marianne Vos van start. "Maar toen zat ik daar ineens in die kopgroep en zag dat Marianne niet terug kwam", blikte ze terug op de finale.
"Ik kon niet sprinten met mijn elleboog. Ik wachtte dus op mijn moment om aan te kunnen vallen. Mijn enige kans was ver vanachter te zitten en te wachten, wachten wachten", nam ze ons mee terug. "En daarna was het weer wachten, tot ze me voorbij kwamen. Maar ze pakten me niet. Dit is toch niet te geloven?"
'EEN WARE HEL'
En of het pijn deed om met een gebroken elleboog te fietsen? "Het was een ware hel. Ik kon niet uit het zadel komen, moest alles zittend doen en mijn benen explodeerden telkens op Mount Pleasant." Nochtans had Van Vleuten eerst een ander plan. "Zonder gebroken elleboog had ik willen aanvallen op Mount Keira, maar nu kon ik alleen in functie van Vos koersen."
En nu? Genieten van een jaar in de regenboogtrui, haar laatste jaar als wielrenster. "Na de lange solo van Yorkshire is ook dit een wereldkampioenschap met een verhaal. Maar destijds kwam het COVID-jaar en kon ik niet volop genieten van de regenboogtrui. Nu kan dat wel, dus ga ik er ook echt helemaal van genieten."
