WN Redactie
De naam Lennert Van Eetvelt stond al even met potlood genoteerd in de Tourselectie van Lotto-Dstny, maar met zijn valpartij op het BK werd het plots onzeker. Toch komt de 23-jarige klimmer zaterdag gewoon aan het vertrek in Lille. Met pleisters op zijn benen, stijfheid in de rug en een gezonde portie twijfel, maar ook met duidelijke ambities: "Ik ga niet naar Frankrijk om in een vlucht te sukkelen. Ik wil een klassement rijden."
LEES OOK: "Ik weet het niet": Vingegaard stelt Evenepoel openlijk in vraag
Val op BK verstoort vlekkeloze voorbereidingHet was nochtans allemaal mooi uitgestippeld. Na een jaar met pieken (UAE Tour, Strade Bianche, Guangxi) én diepe dalen (gebroken voet, ziekte), had Van Eetvelt eindelijk een rustige blok trainingsweken achter de rug. Hij trok op hoogtestage, verkende ritten, werkte constant aan zijn vorm. Tot het op het BK toch weer misliep. "Ik heb wat last van mijn rug en ben een pak stijf", aldus Van Eetvelt op het persmoment van Lotto. "Maar ik hoop dat dat tegen zondag in orde is. Het begint stilaan te beteren."
"Je bouwt wekenlang op, en dan… bam"
De frustratie is voelbaar. "Je gaat een maand op hoogte om er vijf procent bij te winnen, en dan verlies je in een seconde tien procent", zucht hij. "Ik heb geen grote schaafwonden, maar de impact van die val voel ik wel. De spieren zijn gezwollen. Ik weet hoe het voelt om goed te zijn, en nu zit dat gevoel er niet honderd procent."
Toch geen sprake van afwachten. Van Eetvelt start met ambitie. "Ik wil het niet laten lopen en dan hopen dat ik in een vlucht beland. De kans dat dat lukt is klein. Ik koers liever mee in het klassement en zie dan wel hoe ver ik geraak. Kom ik mezelf tegen? So be it."
"Moest ik het in week drie verliezen, dan is dat zo"
Van Eetvelt wil zich meten met de besten. Een rittenkaper is hij niet, een opportunist nog minder. "Ik heb nog niet veel kunnen laten zien in grote rondes, ook niet in de Vuelta vorig jaar. Maar ik wil die stap zetten. Liever koers ik twee weken goed en verlies ik het dan in de laatste week, dan dat ik me drie weken koest houd."
Hij bereidde zich voor op een aantal cruciale etappes, met de Mûr-de-Bretagne als uitgesproken favoriet. “Die moet me liggen. Technisch, explosief, hectisch – dat zijn finales waar ik graag tussen zit.” En dat moet hij delen met ploegmaats als Arnaud de Lie en Jenno Berckmoes. “Maar dat is eerder een luxe dan een probleem. Het opent meer scenario’s, meer opties voor ons als ploeg.”
Realisme én bravoure
Van Eetvelt is niet de man van grootspraak. Zijn palmares groeit gestaag, maar hij weet waar hij vandaan komt – en waar hij naartoe wil. "Ik wil actief mee koers maken, dat is het belangrijkste. Het klassement is mijn doel, maar ik ben ook niet naïef. Ik zal elke dag bekijken hoe ik me voel en pas dan weet ik wat mogelijk is."
Van Eetvelt begint zijn eerste Tour dus met lichte twijfel in de benen, maar met een scherp plan in het hoofd. Geen afwachtende houding, geen vlucht-roulette, maar koers met durf. De basis ligt er. Nu is het aan de benen om te volgen.
