Lorena Wiebes stilaan persona non grata: "Waarom rijdt die trut niet?"

Daar waar het bij de mannen andermaal een spektakelrijke wedstrijd was in Parijs-Roubaix, bleven we bij de vrouwen toch een beetje op onze honger zitten. Toch in de absolute finale waar er erg passief werd gekoerst. Afgezien van twee dames, maar zeker wél bij Lorena Wiebes.

LEES OOK: Ploeggenote klapt uit de biecht over gebroken Kopecky
Passieve Wiebes

Emma Norsgaard vertrok op pad, Pauline Ferrand-Prévot – de uiteindelijke winnares – volgde iets nadien. En dan: weinig of niets. Daar bleek de samenwerking – waarvan eigenlijk geen sprake was – tussen Lotte Kopecky en Lorena Wiebes ook helemaal spaak te lopen. Dirk De Wolf toonde zich andermaal kritisch.

Waar het voordien Demi Vollering was die te veel naar Kopecky kijkt, lijkt nu Wiebes die rol te gaan overnemen. “Wiebes was veel te passief, ze mankeert precies iets als ze iets moet doen. Als Pauline Ferrand Prevot gaat, mag Wiebes ook eens iets doen. Ze rijdt altijd in het wiel van Kopecky”, is De Wolf scherp.

"Ze mag ook eens iets doen voor Kopecky”, klonk het duidelijk bij Wielerclub Wattage. “Ze rijdt het gat niet toe en kijkt altijd naar Lotte. Dat deed ze in Milaan-Sanremo, Parijs-Roubaix en eigenlijk het hele voorjaar lang.”

Volgens De Wolf moet Kopecky ook gewoon meer op haar strepen staan. Meer leiding nemen. "Als wereldkampioene moet je je eigen koersen kunnen rijden. Ze mag Wiebes eens aansporen dat zij op kop mag rijden."

Stilzwijgende Kopecky

Kopecky werd na de wedstrijd vrijwel meteen geïnterviewd, maar hield zich daar opvallend stil. Ze kon er eigenlijk nog weinig over zeggen, stelde ze. “Het straalt ervan af dat ze bijzonder gefrustreerd is”, zag Tom Boonen echter. ‘Haar kas opvreten’, zag ook Jan Bakelants, of ‘de lieve vrede bewaren’, volgens Ruben Van Gucht.

Mark Uytterhoeven pakte echter uit met de strafste uitspraak, zij het met een kleine knipoog: “Eigenlijk zegt ze dus hier: ‘Waarom rijdt die trut niet’.” Het was alvast zo dat er bijzonder veel frustratie te zien was bij Kopecky, afwachten hoe de verstandhouding in de (nabije) toekomst zal verlopen.