Remco Evenepoel kroonde zich vanmiddag voor een eerste keer tot Belgisch kampioen tijdrijden. Het leek nog even spannend te worden na de eerste tussentijd, maar Yves Lampaert zakte nadien toch wat weg. Het feit dat Evenepoel dit niét deed hoeft op zich niet te verbazen, maar in dit geval eigenlijk wél.
Zo kwam de renner van Quick-Step naderhand immers met een opvallende bekentenis. Zo verloor hij zijn drinkbus onderweg, eigenlijk bijna meteen na de start. "Na één kilometer was ik mijn drinkbus al kwijt door een drempel.” Het moet dus minstens dubbel zo hard afzien geweest zijn voor Evenepoel, zo gaf hij ook aan in het interview met Sporza.
"Geen pretje. We hadden ingepland om één of twee keer per ronde te drinken, maar dat was nu dus geen enkele keer. Ik voelde me volledig uitgedroogd. Het was vloeken, maar ik heb geprobeerd om de draad snel weer op te pikken."
KOERSKENNER? DOE MEE MET DE WIELERNIEUWS TOUR POULE! (EN MAAK KANS OP EEN MOOIE PRIJS!)
VLAAMSE WEGEN
Maar eind goed al goed, en heeft Remco de Belgische trui in het tijdrijden dus voor een eerste keer te pakken. Dat ondanks de ‘typische Vlaamse wegen’. "Ik heb constant mijn tempo gezocht en probeerde volle gas te gaan op de vlakke stukken. Alleen bollen die typische Vlaamse wegen voor geen meter. (lacht) Mijn handen klapten constant tegen mijn gezicht."
Zo kwam de renner van Quick-Step naderhand immers met een opvallende bekentenis. Zo verloor hij zijn drinkbus onderweg, eigenlijk bijna meteen na de start. "Na één kilometer was ik mijn drinkbus al kwijt door een drempel.” Het moet dus minstens dubbel zo hard afzien geweest zijn voor Evenepoel, zo gaf hij ook aan in het interview met Sporza.
"Geen pretje. We hadden ingepland om één of twee keer per ronde te drinken, maar dat was nu dus geen enkele keer. Ik voelde me volledig uitgedroogd. Het was vloeken, maar ik heb geprobeerd om de draad snel weer op te pikken."
KOERSKENNER? DOE MEE MET DE WIELERNIEUWS TOUR POULE! (EN MAAK KANS OP EEN MOOIE PRIJS!)
VLAAMSE WEGEN
Maar eind goed al goed, en heeft Remco de Belgische trui in het tijdrijden dus voor een eerste keer te pakken. Dat ondanks de ‘typische Vlaamse wegen’. "Ik heb constant mijn tempo gezocht en probeerde volle gas te gaan op de vlakke stukken. Alleen bollen die typische Vlaamse wegen voor geen meter. (lacht) Mijn handen klapten constant tegen mijn gezicht."