Ruben Van Gucht en Ine Beyen verzorgen deze week de commentaar tijdens de Tour de France Femmes.
Vandaag vond in Nederland de openingsetappe plaats. Ruben Van Gucht werd deze ochtend wakker in Parijs (hij bracht verslag uit tijdens de Olympische Spelen) en moest zich dus reppen naar Brussel. Tijdens de uitzetnding noemde hij zijn treinrit 'een horroverhaal'.
"Vanochtend moest ik de trein van Paris naar Brussel nemen", begon Van Gucht, toen het peloton 84 kilometer van de finish in Den Haag verwijderd was. "Vroeg uit de veren dus, koffertje maken, uitchecken, van het hotel naar het metrostation gaan..."
Vertraging
"De trein had een half uur vertraging. Geen vuiltje aan de lucht, we hadden nog wat marge. We dronken koffie, maar even later werd de trein met een uur vertraagd. Dat werd al een ander paar mouwen want dat betekende kwart over elf aankomst in Brussel. Niet erg, zo zouden we nog steeds op tijd in Brussel zijn.”
Plots liep de vertraging op tot anderhalf uur. "We moesten dus actie ondernemen. We zijn – ondanks dat ik een ticket voor een andere trein had – naar een trein gestapt die wel op tijd vertrok, met de boodschap: ‘Wij moeten werken, wij hebben een uitzending te vullen, kunnen wij op de trein?’ Er was uiteraard geen zitje meer vrij, dus moesten we rechtstaan op de plaats waar de bagage werd gestapeld. De trein was overbevolkt, maar dat was geen drama."
Overgeven
Maar het ergste moest nog komen. "Na een kwartiertje loopt een man voorbij die duidelijk haast had. Ik zat rustig op mijn laptop en ik hoor in mijn rug het geluid van een man die het voelt opkomen. Waarna hij vervolgens de volledige gang, ja, overgeeft."
Van Gucht stond perplex. "Die man had een zware nacht achter de rug of voelde zich niet lekker, dacht ik. Hij ging vervolgens het toilet binnen, ik denk dat er nog een portie uit moest. Dat gebeurt allemaal, wij zijn even van gods geslagen door alles."
De man kuiste niets op. Van Gucht besloot daarop om hem aan te spreken. "Hij overwoog om er toch iets aan te doen. Hij ging dan terug naar het toilet en deed er vervolgens niets aan, hij liep eigenlijk weg van de plaats delict."
'Horroverhaal'
Ook de treinmanager en de kuisploeg deed niets. "‘Hier begin ik niet aan’, zei ze. Het bleef dus liggen en vervolgens begon het ook allemaal wat in het tapijt te trekken. Het sap was al weg, enkel de brokjes bleven nog over. Er zijn wel grenzen aan mijn properheid."
"Waarna er mensen die ook naar het toilet moesten en zich van geen kwaad bewust waren, daar met hun voeten in te staan. Ik heb dat allemaal met eigen ogen moeten aanschouwen. Het was een horrorverhaal."
