Yorrith Haan
Lotte Kopecky heeft vrijdag opnieuw bewezen waarom ze al jaren de koningin van het Belgische tijdrijden is. De topfavoriete maakte haar status meer dan waar op het biljartvlakke parcours in Brasschaat en reed iedereen op een hoopje. Marthe Goossens en Lotte Claes mochten mee het podium op, maar kwamen op ruime afstand van de wereldtopper binnen.
De vrouwen kregen een tijdrit van 20,1 kilometer voor de wielen geschoven. Het was een pure krachtproef op rechte wegen zonder veel technische obstakels, waardoor de grootste motoren volop tot hun recht kwamen. Kopecky, die eerder deze week al aankondigde dat ze “niet blij zou zijn als ze niet won”, gaf vanaf de eerste meters blijk van haar overmacht.
LEES OOK: Erger dan gedacht: Kopecky loopt zware blessure op
Concurrentie moet lijdzaam toezienVerschillende jonge rensters maakten indruk door als eersten onder de grens van 28 minuten te duiken. Britt Knaven en Marthe Truyen gaven het goede voorbeeld, waarna Lore De Schepper, Fleur Moors, Lotte Claes en Marthe Goossens de lat nog wat hoger legden. Vooral Goossens toonde zich, met een scherpe tijd die lange tijd goed was voor het virtuele zilver.
Maar niemand kon ook maar in de buurt komen van Kopecky. De renster van SD Worx-Protime – ook regerend Europees kampioene tegen de klok – trapte een razend hoog tempo van begin tot einde en legde de 20,1 kilometer af in een tijd die onhaalbaar bleek voor de rest.
Zevende op rij, en geen vuiltje aan de lucht
Met haar zege in Brasschaat verlengt Kopecky voor de zevende opeenvolgende keer haar nationale titel in het tijdrijden. Sinds 2018 wist niemand haar in deze discipline te kloppen op Belgisch grondgebied. Het is een indrukwekkende reeks voor de 28-jarige uit Rumst, die nu koers zet richting het BK op de weg, de Giro en later ook de Tour de France Femmes.
Het podium werd verder aangevuld met Marthe Goossens – die haar vormpeil de laatste weken stevig zag stijgen – en de jonge Lotte Claes. Voor hen smaakte zilver en brons als goud, al stak één vrouw er vrijdag met kop en schouders bovenuit. Kopecky blijft de norm – en voorlopig lijkt niemand daar verandering in te kunnen brengen.
