Kevin De Jonghe
Wout van Aert won zondag op prachtige wijze de 9de etappe in de Giro d’Italia. De zege van de herrijzenis in een miniversie van de Strade Bianche. Het was uiteraard flink genieten voor onze landgenoot, die het spel slim speelde. Dat was ook nodig om een sterke Isaac Del Toro af te houden.
Plakken in het wiel
Van Aert trok met de Mexicaan richting de slothelling van de Via Santa Catarina, maar veel kopwerk deed de Kempenaar niet. Del Toro is uiteraard de betere klimmer en Van Aert moest toegeven dat hij hiervan toch wel wat profiteerde. “Ik moet zeggen dat Del Toro ontzettend sterk was vandaag, ik moet proficiat zeggen voor zijn koers. Het was ontzettend zwaar om zijn wiel te houden.”
“Ik voelde me er bij momenten slecht bij dat ik niet te veel kopwerk kon doen”, bekende Van Aert. “Maar hij is een concurrent voor mijn ploegmaats. Er wordt me niet altijd veel koersintelligentie toegedicht, maar vandaag heb ik het toch slim aangepakt”, knipoogde Van Aert bij Het Nieuwsblad richting criticasters.
“Ik ken de finale in Siena heel goed, dus ik wist dat ik mijn move moest doen in de laatste bochten. Het lactaat zat overal tijdens de slotklim, ik miste zelfs bijna mijn laatste bocht. Gelukkig liep het deze keer wél zoals ik wilde. Het speelde in mijn voordeel dat ik hier al vaker gereden heb. Misschien is de trein nu vertrokken, misschien niet. Maar dit pakken ze me toch al zeker niet meer af.”
Het keermoment
De zege kwam er alvast niet op een presenteerblaadje. Van Aert heeft zijn tenen moeten uitkuisen om bij Del Toro te kunnen blijven. Het mentale aspect heeft daarbij een grote rol gespeeld. “Ik heb gewonnen dankzij het kopje. Ik heb mezelf kunnen wijsmaken dat het vandaag wel kon. Zo kwam ik in een situatie terecht waar iets mogelijk was en het mijn kant opviel”, aldus Van Aert.
Hij kon het wiel houden op de Via Santa Catarina, in de afdaling ging hij dan op en over Del Toro. “Op karakter kon ik er mij nog voorbij wringen. Ik miste wel nog bijna die laatste bocht. Dit is gezien de omstandigheden misschien wel de mooiste zege uit m’n carrière.”
Mogelijk het einde van een bijzonder moeilijke periode. Van Aert ziet er alvast een teken in. “Ik geloof niet in toeval. Dat het na een moeilijke week vandaag allemaal omdraait, hier met mijn vrouw en kinderen erbij. Het is dat het zo moest zijn.”
