Kevin De Jonghe
Johan Bruyneel is een gekende naam in het Belgische en internationale wielrennen, maar helaas voor hem is dat toch grotendeels om de foute redenen. Hij was immers de ploegleider die Lance Armstrong zijn – intussen afgenomen – zeven Tourzeges bezorgde.
LEES OOK: Bruyneel heeft opnieuw grote twijfels: "Weet niet hoe ze dit goedpraten”
Boonen is ontsnapt (denk hij zelf)De Amerikaan moest deze zeges inleveren omdat hij jaren gestructureerd doping had genomen, zo moest hij jaren na zijn triomfen uiteindelijk toch toegeven. Ook Bruyneel zat mee in het complot, en is levenslang geschorst. Hij mag geen enkele functie meer uitoefenen binnen de wielerwereld. Bij het toenmalige US Postal was doping zoals aangegeven schering en inslag.
En zo denkt Tom Boonen daar aan iets te zijn ontsnapt, kwam hij onlangs te zeggen. Boonen reed voor zijn carrière bij Quick-Step voor US Postal. “Als ik daar was gebleven had ik waarschijnlijk ook gehangen”, zei Boonen. Waarmee hij bedoelde dat hij zou zijn verplicht om mee te doen in de dopingcarrousel. Bruyneel heeft daar wel een antwoord op.
Bruyneel insinueert
Volgens is hem zou dat immers niet zijn gebeurd, en heeft hij bij Humo ook meteen een antwoord klaar voor Boonen, en tal van anderen. “Ik denk daar volledig anders over. Bepaalde ex-renners hebben voor zichzelf uitgemaakt: ‘In de eendagswedstrijden kon je zonder doping winnen.’ Maar ze hebben een kort en selectief geheugen”, komt hij met een duidelijke insinuatie.
“Ze hebben het misschien zonder epo of bloedtransfusies gedaan, maar wel met andere prestatiebevorderende middelen”, blijft de echte aantijging ook niet lang achterwege. De naam van Boonen wordt voor alle duidelijkheid niet terug specifiek benoemd. Maar Bruyneel kent de truken van de foor.
“Die niet konden worden opgespoord, of die ze kregen onder medisch voorschrift, zogenaamd om een blessure te bestrijden. We gaan een kat een kat noemen: cortisone was hét recept bij uitstek in de klassiekers. Alleen vinden veel ex-renners dat dat geen doping was, vooral zij die nu een grote bek opzetten.”
Taal van iemand die natuurlijk niet onschuldig is, beseft hij zelf. Hij krijgt veel commentaar, en heeft nu spijt wat er toen is gebeurd. “Ik heb al dikwijls gezegd: mocht ik het opnieuw kunnen doen, ik zou me zeker anders gedragen. We waren te arrogant, en dat betreur ik enorm. Maar de dopingvraag blijft een moeilijke.”
