Het was een opvallend moment na afloop van de tiende etappe in de Tour de France. Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard kwamen zij aan zij over de streep, nadat ze bergop opnieuw niet van elkaar wegraakten. Maar het was vooral het gebaar ná de finish dat vragen opriep: Vingegaard stak zijn hand uit naar zijn rivaal. Een vriendelijke groet of een misplaatst moment? In de podcast Bicycling Wielercafé waren Michael Boogerd en Erik Breukink zichtbaar verbaasd.
LEES OOK: Ploegmanager Visma ontdekt dé missing link voor Tourwinst
Vingegaard steekt hand uit, Pogacar twijfelt“Je ziet Pogacar naar die hand kijken van: ‘wat moet ik met die hand?’” merkte Breukink op. Boogerd pikte er direct op in: “Hij keek even of er niks aan zat!” De ex-renners konden erom lachen, maar vonden het moment wel tekenend. Pogacar reed in de finale op kop, Vingegaard volgde zonder over te nemen. Pogacar, die zag dat Evenepoel gelost was, had misschien verwacht dat de Deen zou meewerken om tijd te pakken. Maar die bleef in het wiel.
De vriendschappelijke handdruk na afloop kwam dan ook niet bij iedereen oprecht over. “Vingegaard is nogal kwistig met handjes,” zei Boogerd. “Elke keer als hij in beeld komt, moet hij een kushandje geven. Dat vindt hij blijkbaar mooi. Maar je voelt wel dat beide ploegen elkaar aan het testen zijn. Ze proberen elkaar uit de tent te lokken – dat hoort erbij.”
Tactiek Visma onder de loep
Ook de koersaanpak van Visma | Lease a Bike werd besproken in de aflevering. Volgens Breukink is de ploeg van Vingegaard op zoek naar een moment van breekbaarheid bij Pogacar, al verloopt dat niet altijd even logisch. “Die eerste dagen vond ik het wat overdreven. Vingegaard die aanvalt op het vlakke of in een afdalinkje… dat vond ik niet zo verstandig. Maar ze denken dat Pogacar een keer kapot gaat, en dat zij dan sterk blijven. Dat is de gedachte.”
Voorlopig blijft het duel tussen Pogacar en Vingegaard in evenwicht, al lijkt er steeds wat meer spanning te sluimeren tussen beide kampioenen. De handdruk op dag tien was misschien vriendelijk bedoeld, maar de gezichten vertelden iets anders.