Dan moet wel eerst zijn rug meewillen, waar ook Nys – net als Iserbyt en Van der Poel – veel heeft mee gesukkeld. “Als ik ‘fris’ ben, als die rug gerecupereerd is, hoop ik mijn goede conditie te kunnen verzilveren, maar tegelijkertijd: het draait met de wind en ik ben nooit zeker of de rug me geen parten zal spelen. Dat is frustrerend, maar ik moet er leren mee omgaan.”
Indien dat het geval is, denkt Nys wel een rol te kunnen spelen in Lokeren. Daarvoor heeft hij recent voor zichzelf de bevestiging gekregen. “In Diegem reed ik, in mijn ogen, fysiek mijn sterkste cross van het seizoen. Het was voor mij een hoogtepunt en de bevestiging dat ik klaar ben om heel mooie dingen te laten zien, zowel bij de beloften als elite.
Nys droomt dan ook luidop van het podium in Het Nieuwsblad, al houdt hij een slag om de arm. “Het podium is realistisch, maar tegelijk echt wel heel hoog gegrepen. Dan moet alles in de juiste plooi vallen. Een podiumplek is mogelijk, maar ik ga er zeker niet vanuit. Het kan net zo goed een vijfde, zevende, achtste, negende of derde plaats zijn”, zo lacht Nys, die voor zichzelf heeft uitgemaakt dat zijn wedstrijd geslaagd is als hij pijnvrij kan blijven.
