Tadej Pogacar mag dan voor de vierde keer de Tour de France gewonnen hebben, zijn succes in 2025 kwam niet zonder kleerscheuren. De Sloveen van UAE Emirates-XRG kampte midden in de ronde met serieuze knieproblemen en stond zelfs op het punt om op te geven. Dat onthulde ploegmaat Tim Wellens bij l’Équipe.
LEES OOK: Wellens openhartig over dominantie van UAE: "Wij zijn de beste"
Pogacar overleefde zware derde weekTijdens de slotweek van de Tour viel het al op dat Pogacar minder aanvallend koerste dan gewoonlijk. Pas maanden later bekende hij dat hij serieus had overwogen om af te stappen. “De dag na de etappe met finish op de Mont Ventoux kreeg ik last van mijn knie en begon ik te twijfelen of ik nog door kon,” zei Pogacar eerder in oktober.
“Het weer was extreem slecht, mijn lichaam ging in survivalmodus. Ik hield vocht vast omdat mijn lichaam in shock was. Ik voelde me niet op mijn best, maar drie weken Tour is nu eenmaal geen kleinigheid.”

“We twijfelden of hij de finish zou halen”
Tim Wellens, ploegmaat én vertrouweling, bevestigde die moeilijke periode. “In de etappe naar Valence zei hij tegen me: ‘Tim, we hebben een probleem, mijn knie doet pijn.’ Zo erg zelfs dat hij naar de dokterswagen liep om zich te laten onderzoeken,” vertelt Wellens aan l’Équipe.
“Na de rit ging hij zelfs naar het ziekenhuis. Ze stelden een ontsteking vast, maar niemand wist wat er precies aan de hand was. Ik dacht: dit gaat uitlekken, dit wordt groot nieuws. Hij had veel pijn, we twijfelden echt of hij de finish zou halen. In de bus zagen we dat het niet goed met hem ging.”

UAE in spanning, Pogacar perst door
Binnen de ploeg heerste even paniek. Pogacar, normaal de rust zelve, stond op het randje van opgeven. Toch beet hij door en haalde Parijs, al was zijn derde week opvallend berekend. “Het was een opluchting dat hij in de bergen niet opgaf,” zegt Wellens. “Iedereen vroeg zich af waarom hij niet aanviel, maar dat was begrijpelijk.”
Volgens de Belg was Pogacar mentaal ijzersterk. “Na afloop maakten we ons fysiek zorgen om hem, maar mentaal was ik verrast toen ik las dat hij naar huis wilde. We hadden het geweldig samen — dat typeert hem.”
Stan Strubbe