Yorrith Haan
Het WK in Rwanda draaide niet uit zoals de Belgen hadden gehoopt. Remco Evenepoel moest de rol lossen op Mount Kigali en werd twee keer tot stilstand gedwongen door een zadel- en fietswissel. Zijn ploegmaats zagen van dichtbij hoe een veelbelovend scenario veranderde in een warrige strijd.
Florian Vermeersch kon tevreden terugkijken op zijn eigen rol. “Ik heb gedaan wat ik moest doen, al werd het me niet moeilijk gemaakt. Van Remco heb ik niet veel gezien. Hij stopte even voor een sanitaire pauze, maar was snel terug. Dat gaf vertrouwen.”
LEES OOK: Belgische ploeg reflecteert op tegenvallend WK
Zadelprobleem leidt tot chaosOp de flanken van Mount Kigali ging het alsnog mis. Victor Campenaerts zag het gebeuren. “Op drie kilometer van de klim reed Remco door een put. Zijn zadel kantelde en toen begon het circus. Eerst een fiets wisselen, daarna nog eens. Niet ideaal, zeker zonder goede communicatie met de auto.”
Volgens Xandro Meurisse had het ook anders gekund. “Misschien was het impulsief om meteen te wisselen. Er stond nog een fiets klaar in de box, dat was misschien beter geweest. Maar dat is achteraf praten. Pogacar tempo laten zakken was geen optie, hij ging gewoon door.”
“Ook voor mij onverwacht”
Quinten Hermans moest twee keer alles geven om Evenepoel terug te brengen. “Hij bedankte me en klonk fris. Toch snapte ik die tweede wissel niet helemaal. Voor mij was het ook wat onverwacht. Ik zat zelf op mijn tandvlees, maar kon hem gelukkig nog even helpen.”
Louis Vervaeke zag het effect op de hele ploeg. “Na de Muur van Kigali moesten wij op elk klimmetje voluit rijden. Met die fietswissels kostte dat allemaal extra krachten. Remco bleef vechten, maar dit was niet het scenario waarop we gehoopt hadden.”
De vraag blijft hangen: wat als Evenepoel zonder pech had kunnen volgen? Zijn helpers weten het antwoord ook niet. Wat ze wel zagen, was een kopman die ondanks alles niet opgaf.
