Yorrith Haan
Voor Geraint Thomas komt er vandaag een einde aan een rijkgevulde carrière. De 39-jarige Brit rijdt in de Tour of Britain zijn allerlaatste koers en doet dat in zijn geboortestad Cardiff. Een mooier decor kon hij zich niet wensen. “Het voelt een beetje surreëel”, vertelt Thomas bij Sporza. “Overal zie ik mijn gezicht, er worden zelfs maskers van mij uitgedeeld. Dat is wel vreemd, maar tegelijk ook bijzonder.”
De renner van INEOS Grenadiers wordt groots geëerd in zijn thuisland. Op een speciaal ontworpen fiets rijdt hij zijn laatste kilometers in koersverband, toegejuicht door duizenden fans die zijn carrière op de voet gevolgd hebben. Thomas lacht en geniet, maar beseft dat dit écht het einde is. “De steun is fantastisch. Het is een privilege om hier te eindigen. Ik ga het nooit meer doen, dus probeer ik alles in me op te nemen. Ik voel me een beetje als een kind dat op Kerstmis wacht, plots is dat moment daar.”
LEES OOK: Evenepoel grijpt naast eindzege Tour of Britain
Toekomst na de fietsWat de toekomst brengt, is nog niet volledig duidelijk. Thomas gaf eerder wel aan dat hij zichzelf in een rol binnen de staf van INEOS Grenadiers ziet. Eerst neemt hij echter wat afstand. “Nu ga ik even genieten en een paar weken wegblijven van de koers. Daarna zal het wel opnieuw beginnen te kriebelen”, aldus de Welshman, die jarenlang het uithangbord van het Britse wielrennen was.
Thomas won in zijn carrière onder meer de Tour de France 2018 en droeg het shirt van INEOS en zijn voorgangers meer dan anderhalf decennium met trots. Daarmee groeide hij uit tot een van de boegbeelden van zijn generatie, en een renner die ondanks tegenslagen en valpartijen telkens weer opstond.
Evenepoel vol bewondering
Ook collega-renners steken hun waardering niet onder stoelen of banken. Remco Evenepoel, eveneens actief in de Tour of Britain, noemde Thomas deze week een inspiratiebron. “Ik was in de Tour die hij won te gast bij Vive le Vélo en mocht toen voor het eerst op hun bus. Elke rondewinnaar is een voorbeeld. Geraint is een supertoffe kerel en de bewondering is er langs twee kanten. Kampioenen respecteren elkaar, dat geldt ook bij ons.”
De Belg prijst vooral de weg die Thomas heeft afgelegd. “Dat hij de Tour won op zijn 32ste is een les in nooit opgeven. Je moet er altijd in blijven geloven. Op een dag loont geduld.” Met dat soort woorden wordt duidelijk hoe groot het respect voor Thomas is binnen het peloton. Cardiff vormt het eindpunt van zijn profcarrière, maar zijn nalatenschap als kampioen blijft.
