Yorrith Haan
De valpartijen in de derde etappe van de Tour de France blijven niet zonder gevolgen. Waar renners als Dylan Groenewegen nog voorzichtig bleven in hun kritiek, schiet Michael Woods wél met scherp. In een openhartige en felle column op zijn eigen website spaart de Canadees van Israel-Premier Tech de organisatie van de Tour, ASO, niet. “Wat ze ook zeggen, ze houden van valpartijen.”
Voor Woods, die zich in de openingsritten voornamelijk achterin het peloton ophield, was het een opeenstapeling van frustraties. “Ik heb de afgelopen dagen meer valpartijen gezien dan me lief is. En als zelfs de drager van de groene trui moet opgeven door een crash, dan weet je dat er iets grondig misloopt.”
LEES OOK: Gênante Tour-anekdote onthuld: "Hij kon scheten laten..."
“ASO toont liever brokken dan veiligheid”Woods verwijst in zijn relaas naar de rennersbriefing voorafgaand aan de Tour, waar de ASO traditioneel een video toont met hoogtepunten van de vorige editie. “Etappezeges, prachtige landschappen… en valpartijen,” sneert hij. “Alsof dat de hoogtepunten van onze sport zijn. Ondanks hun zogenaamde inspanningen voor veiligheid, krijg je het gevoel dat brokken en bloed hun paradepaardjes zijn.”
Wat de Canadees vooral stoorde, was het slotwoord van een ASO-bestuurder. Die stelde dat renners zélf ook meer verantwoordelijkheid moeten nemen voor de veiligheid – en anders verplicht beschermende kleding moeten dragen. Woods: “Alsof dat een straf is. Dat geeft aan hoe weinig ze begrijpen van wat renners willen. Of van topsport, punt.”
Grenzen verleggen, maar dan veilig
Volgens Woods is het de taak van organisatoren om het speelveld aan te passen aan de risico’s van vandaag. “Renners zullen altijd de limiet opzoeken. Dat is sport. Maar als je met 60 per uur over smalle wegen dendert, dan is het niet gek dat het misgaat. En het is ook niet aan ons om dat systeem te hertekenen. Dat is hun verantwoordelijkheid.”
De Canadees pleit voor een reeks rigoureuze maatregelen, waaronder het verkleinen van het peloton, afschaffen van oortjes en fietscomputers, en zelfs het herzien van het degradatiesysteem. “Want zolang dalende ploegen en renners voor hun toekomst vechten, zullen ze altijd tot het uiterste gaan.”
“Beschermende kledij is geen straf – chaos is dat wél”
Woods is niet naïef over de complexiteit van het probleem, maar vindt dat het te lang duurt. “SafeR is opgestart en er wordt wel íéts gedaan, maar voorlopig verandert er bitter weinig. En zolang we bloed en sirenes normaliseren als onderdeel van de koers, verandert dat ook niet. Er moet iemand opstaan die wél durft zeggen: genoeg is genoeg.”
Met zijn vlammende tekst hoopt de 38-jarige klimmer in elk geval één ding te bereiken: dat het gesprek over veiligheid in het peloton niet weer na drie dagen doodbloedt.
