WN Redactie
Michael Vanthourenhout heeft in Terralba een spectaculaire en zinderende Wereldbeker-cross gewonnen. Op het natte, glibberige parcours aan de Sardijnse kust bleef de spanning tot diep in de slotronde intact, maar uiteindelijk was de Europese kampioen net iets sterker dan Joris Nieuwenhuis en Laurens Sweeck. De Belg trok de sprint niet aan, hij maakte die overbodig: met een late versnelling sneed hij het pelotonletje uit elkaar.
De wedstrijd miste enkele grote namen – Thibau Nys, Lars van der Haar, Cameron Mason en Toon Aerts verkozen rust of andere doelen – maar het deelnemersveld was nog altijd sterk. Nieuwenhuis, Vanthourenhout, Sweeck, Ronhaar en Vandeputte zorgden voor kwaliteit én koers. Dat bleek al in de openingsronden. Nieuwenhuis duwde in het zand stevig door en probeerde het veld vroeg te breken, maar een zestal renners maakte telkens weer de aansluiting.
LEES OOK: Vanthourenhout geeft tekst en uitleg na sportieve dip
Constant op de limietHet was een cross waarin niemand écht kon wegrijden. Halverwege reden er nog meer dan tien renners in elkaars spoor, met zelfs verrassende namen als Joran Wyseure, Ryan Kamp, Mees Hendrikx en de jonge Italiaan Filippo Agostinacchio die zich opvallend goed staande hielden ondanks valpartijtjes en glijmomenten.
Vanthourenhout en Nieuwenhuis voelden wel dat zij de beste benen hadden, maar geen van beiden vond een strook die een blijvend verschil opleverde. Het was voortdurend opschuiven, inhaken, hergroeperen — een cross op het scherp van de snee.
Beslissing in de slotronde
Pas in de laatste ronde viel de definitieve schifting. Vanthourenhout koos zijn moment op een drassige sectie en trok door alsof hij zijn Europese trui opnieuw wilde bevestigen. Nieuwenhuis, Sweeck, Vandeputte en Ronhaar hingen aan het elastiek, maar de Belg reed met perfecte timing net genoeg weg om een sprint te vermijden.
Niewenhuis streed tot de laatste meter, maar het gat bleef te groot. De Nederlander moest genoegen nemen met plaats twee, terwijl Sweeck de derde podiumplek veroverde.
Voor Vanthourenhout is het een overwinning die vertrouwen geeft in een winter die almaar breder wordt. In een seizoen waarin de verschillen klein zijn en duels vaak tot de laatste meters duren, bewees hij op Sardinië opnieuw dat hij in de pure krachtcrossen nog steeds tot de allerbesten behoort.
