Hij werd tweede in het eindklassement en won de witte trui, maar vooral zijn glimlach bleef bij op de slotdag in Rome. Isaac Del Toro stond zichtbaar trots op het podium van de Giro d’Italia. De jonge Mexicaan had drie weken eerder niet durven dromen van zo'n uitslag, maar gaf op sociale media een volwassen analyse van zijn ronde. “Ik heb fouten gemaakt die ik met een sterke mentaliteit heb opgelost,” schreef hij.
Niet verloren, wel geleerd
Del Toro begon de Giro als helper voor Juan Ayuso en Adam Yates, maar groeide met de dag in het klassement. Op het cruciale moment viel hij echter stil op de Colle delle Finestre, waar Simon Yates zijn meesterzet deed. “Natuurlijk was het niet fijn om de trui te verliezen,” gaf Del Toro toe, “maar ik moet die ervaring gebruiken om de volgende keer nog hongeriger te zijn.” Een moment van reflectie, maar zonder spijt.
Hoewel zijn koerswijze in etappe 20 de nodige kritiek opleverde – ook van grootheden als Alberto Contador – bleef Del Toro nuchter onder de commotie. “Iedereen zal wel iets willen veranderen. Maar op zo'n steile klim moet je je beslissingen in een ogenblik maken. Dat heb ik gedaan.” Hij snapt de meningen, maar wil vasthouden aan de positieve lijn. “Ik heb de hele koers meegedaan om de prijzen, en dat besef komt nu pas echt binnen.”
'Ze weten niet dat ik hun fan ben'
Op Instagram schreef Del Toro na afloop een persoonlijke terugblik, waarin zijn dankbaarheid de boventoon voerde. “Wat een wedstrijd. Het was een droom om hier te mogen rijden, samen met mijn idolen. Ze beseffen nog steeds niet dat ik hun fan ben,” bekende hij openhartig. “Maar ik moet volwassen zijn en mijn eigen dromen volgen.” Hij noemde de Giro zijn beste koers ooit. “Ik had niet gelukkiger kunnen zijn.”
De steun van ploeggenoten speelde volgens hem een sleutelrol. “Dankzij hen sta ik hier nu. En ik kan niet trotser zijn.” Ook Mexico, Italië en zijn familie bedankte hij uitvoerig. “Ik hou van jullie allemaal. Deze drie weken waren ongelooflijk. Bedankt ook aan het peloton voor het moreel. Ik heb zoveel geprobeerd, ik gaf nooit op. De emoties waren groot, maar ik heb er geen spijt van.”
De toekomst laat Del Toro voor nu even los. Hij genoot zondagavond vooral van de ontlading. “Wat ik nu ga doen? Veel eten,” lachte hij in Rome. “Wat precies? Dat kan ik niet zeggen.” Maar dat Del Toro terugkomt met ambitie, staat buiten kijf. “Ik ben jong, en natuurlijk kom ik hier sterker uit. Ik heb mezelf bewezen. En ik kom terug.”