Daar ontsnapte Victor Lafay nog in de laatste kilometer aan het zicht van de Jumbo-ploeg, weg zege. De frustratie spatte ervan af bij Van Aert. “Ik was kwaad natuurlijk dat ik tweede werd, vertelt hij daar nu over bij Het Nieuwsblad. “Tien meter voorbij de streep denk ik nog niet wat beter kan of zo. Ik zag het gebeuren en dacht: shit, die Lafay gaat het toch niet halen, zeker? Ik spurt nog tot op zijn achterwiel. Dat is één en al teleurstelling. Iedereen heeft wel eens zo’n moment dat hij van woede eens tegen iets wil stampen, toch? Bij mij was dat die bidon tegen de grond smijten.”
Er werd ook veel kritiek geuit op de rol van Jonas Vinegaard daar. Volgens criticasters had die net wat meer mogen doen. “Heel vriendschappelijk hebben we bekeken wat beter kon”, was er tussen de twee volgens Wout echter geen wrevel. “Dat doen we altijd. Ik snap wel dat mijn teleurstelling dat verhaal voedde, maar wie twee seconden nadenkt, weet toch ook dat ik niet 3 seconden na de finish mijn bidon kapot ga gooien met de gedachte: fucking Jonas. Dat is heel ver gezocht, maar het hoort bij de commotie van de Tour.”
