Tijdens het veldritseizoen – zoals deze winter opnieuw het geval was – valt het allemaal wel mee, zo zegt Sarah, maar eens het wegseizoen van start gaat is Van Aert even vaak van huis als dat hij in zijn eigen zetel kan zitten. “De drukste periode is die vóór de Tour de France, met hoogtestages, het Critérium du Dauphiné en daarna de Tour. Georges en ik zijn dan vaak alleen thuis. Georges is wel heel blij als hij zijn papa mag zien, al is het maar vijf minuten.”
Voor zowel Wout als Sarah ongetwijfeld lastig om elkaar te moeten missen, maar is er uiteraard ook zoontje Georges die net twee is geworden. Op die leeftijd kunnen de emoties om papa alweer te moeten missen al hevig oplopen. “Soms is het lastig om telkens opnieuw afscheid te nemen. Tijdens de voorbije Tour, in Carcassonne, brak mijn moederhart.”
“We zouden terugkeren naar België, maar hij wilde zijn papa niet loslaten en barstte in tranen uit. Wout kon het niet meer aanzien en is naar het hotel gevlucht. Georges heeft toen een uur lang onbedaarlijk gehuild.”
