Vuelta etappe 10: Direct weer lastig na de rustdag

De rustdag is voorbij en de Vuelta duikt meteen opnieuw de Pyreneeën in. De tiende rit, van Sendaviva naar Larra-Belagua, lijkt in veel opzichten op die van zondag: een relatief rustige aanloop en een explosief slot. De vraag is of de vluchters vrij spel krijgen, of dat de klassementsrenners de strijd om de dagzege naar zich toe trekken.

LEES OOK: Perschef doet emotionele onthulling over afscheid van Evenepoel
Parcoursanalyse

Het peloton vertrekt dinsdagmiddag vanuit Sendaviva, een groot Spaans themapark dat deels pretpark, deels dierentuin is. De eerste 120 kilometer zijn glooiend, maar niet zwaar genoeg om echt verschil te maken. De weg loopt wel geregeld op, maar geen van die hellingen is gecategoriseerd. Pas na de Alto de las Coronas (7,2 km aan 4,7%) begint de finale echt vorm te krijgen.

Na een lange aanloop wacht de slotklim naar het skigebied van Larra-Belagua: 9,3 kilometer aan 6,3%. De eerste kilometers zijn stevig, daarna vlakt de klim iets af. Het was in 2023 dat Remco Evenepoel hier won, een dag na zijn inzinking op de Tourmalet. Dat maakt de aankomst extra beladen.

Favorieten en scenario’s

De rit kan in twee richtingen vallen: ofwel haalt de vroege vlucht het, ofwel grijpen de klassementsmannen hun kans. De rol van UAE Emirates XRG wordt cruciaal. De ploeg heeft verschillende kaarten: Juan Ayuso en Jay Vine zijn logische namen voor de ontsnapping, terwijl João Almeida de klassementskopman blijft. Ayuso en Vine bewezen eerder deze Vuelta al dat ze via een vlucht kunnen winnen, en ook Marc Soler zou zich zomaar eens kunnen mengen.

Jonas Vingegaard staat daar tegenover als de man in vorm. De Deen van Team Visma | Lease a Bike heeft zijn explosiviteit aangescherpt en al twee ritten gewonnen. De vraag is of hij opnieuw zijn ploeg de hele dag laat werken of dat hij de vluchters hun kans gunt. Voor hem kan de slotklim, met het vlakkere einde, wel een ideaal terrein zijn om zijn klasse te tonen.

Mocht de ontsnapping standhouden, dan zijn er meerdere namen die zich al hebben laten zien. Marco Frigo reed vrijdag nog naar een knappe tweede plaats. Ook Raúl García Pierna, Harold Tejada en Lorenzo Fortunato bewezen de benen te hebben voor een ritzege. Verder zijn er outsiders als David Gaudu, Antonio Tiberi, Egan Bernal en Giulio Ciccone. Renners die al (wat) tijd verloren hebben en wellicht vrijuit mogen koersen.