Matthijs Klerkx
Remco Evenepoel staat vandaag voor de belangrijkste dag in zijn carrière. In de 181 kilometer lange bergrit van Moralzarzal naar de top van de Puerto de Navacerrada kan hij de eindzege in de Vuelta a España veiligstellen.
Een behoorlijke druk rust er dus op de schouders van de pas 22-jarige kopman van Quick-Step Alpha Vinyl. "Het wordt heel erg zwaar", vertelt de Kannibaal van Schepdaal voor de microfoons van HLN. "Ik weet dat ik geschiedenis kan schrijven. Ik mag daar echter niet te veel aan denken en voel me klaar voor de strijd."
Zijn voorsprong op nummer twee Enric Mas bedraagt twee minuten en zeven seconden, nummer drie Juan Ayuso (nog maar 19 jaar) volgt op meer dan vijf minuten. De rit is weliswaar vergelijkbaar met de etappe waarin Tom Dumoulin in de Vuelta van 2015 op de voorlaatste dag het rood kwijt speelde, maar de omstandigheden in het klassement zijn anders.
All our support for @EvenepoelRemco 💪🏼 #LaVuelta22 pic.twitter.com/p64QLJlt9f
— RENSON (@RensonWorldwide) September 9, 2022
Gaat Mas met deze standen in het klassement alles of niets spelen? Toch niet, denkt Evenepoel. "Tenminste, dat zei Enric toch. Ze hebben de punten hard nodig voor hun strijd om in de World Tour te blijven. Het wordt gewoon zaak voor mij om nooit in paniek te raken en altijd rustig te blijven. We hebben allemaal vermoeide benen, dus het hoofd maakt het verschil."
EUFORISCH
Toch voelt de winnaar van Luik-Bastenaken-Luik en een tweede keer Clásica San Sebastián eerder dit jaar dat de trofee dichter bij komt. "Ik word iedere dag iets euforischer, we beginnen als ploeg - maar ikzelf ook - iedere dag meer en meer te dromen."
Hoe hij de voorlaatste etappe, wat voor klassementsmannen eigenlijk de slotrit is, ziet? "Als één grote tijdrit. Maar niet van 30 kilometer, maar van 181." Met maar één opdracht: aan het wiel van Mas blijven plakken. “De ploeg gaat me overal in helpen, daar ben ik zeker van. Ik moet vooral, zoals ik dat al vanaf de start in Nederland doe, in mezelf geloven.”
EUFORISCH
Toch voelt de winnaar van Luik-Bastenaken-Luik en een tweede keer Clásica San Sebastián eerder dit jaar dat de trofee dichter bij komt. "Ik word iedere dag iets euforischer, we beginnen als ploeg - maar ikzelf ook - iedere dag meer en meer te dromen."
Hoe hij de voorlaatste etappe, wat voor klassementsmannen eigenlijk de slotrit is, ziet? "Als één grote tijdrit. Maar niet van 30 kilometer, maar van 181." Met maar één opdracht: aan het wiel van Mas blijven plakken. “De ploeg gaat me overal in helpen, daar ben ik zeker van. Ik moet vooral, zoals ik dat al vanaf de start in Nederland doe, in mezelf geloven.”
