Pogacar in één adem met Eddy Merckx? Zoon heeft twijfels

In de voetsporen treden van Eddy Merckx is een onmogelijke opgave, weet zoon Axel als geen ander. De 53-jarige Belg, tegenwoordig ploegleider bij Hagens Berman Jayco, ziet in Tadej Pogacar wel iemand die in de buurt komt, maar om zijn vader te overtreffen, is volgens hem meer nodig. Het Nieuwsblad sprak uitgebreid met Merckx junior.

LEES OOK: Concurrentie moet opletten: Pogacar maakt duidelijk statement

‘Pogacar even sterk als mijn vader in zijn beste jaren’

Axel Merckx noemt Pogacar “zo sterk als mijn vader in zijn beste jaren”, maar plaatst direct kanttekeningen. “Kan hij dat jaar na jaar herhalen? Zal hij ooit het uurrecord breken, of zeven keer Milaan-Sanremo en vijf keer Luik-Bastenaken-Luik winnen zoals mijn vader? Twijfelachtig.”

Van andere renners steekt hij ook de loftrompet op, maar ziet hij niemand die op alle terreinen excelleert. “Mathieu van der Poel als voorjaarsrenner, Pogacar als alleskunner, Marc Cavendish als sprinter en Remco Evenepoel als tijdrijder – vier geweldige kampioenen – maar je moet hen bij wijze van spreken samenvoegen om mijn papa te overtreffen.”

Veranderd wielrennen en jeugdige druk

Als ploegleider van jonge renners ziet Merckx hoe de sport is veranderd. “Als belofte trainde ik nog op de manier van mijn vader. Nu komen belofteploegen met een bus van een miljoen euro naar de koers. Die jongens zijn echt verwend. Behouden zij nog genoeg drive om hogerop te komen?”

Hij waarschuwt voor de mentale druk op jonge renners. “18-jarigen blijven kinderen. Niet iedereen kan dat leven fysiek of mentaal aan. Ik zie veel jongens instorten, stoppen of in een depressie belanden. Het probleem is dat velen zich met Evenepoel vergelijken, maar Remco is one of a kind.”

Bijna Evenepoel binnengehaald

Merckx onthult ook dat hij Evenepoel bijna naar zijn ploeg haalde. “Ik heb Remco bij mij thuis ontvangen en we hadden een overeenkomst, maar hij evolueerde zo snel dat de grote ploegen in de dans sprongen. Natuurlijk hadden wij hem graag een jaar in onze ploeg laten rijden, maar achteraf was zijn keuze de juiste.”