Op de vijfde dag van de Giro d’Italia trekken we vanuit het noorden van Italië eindelijk wat zuidelijker. We doen de bekendste en misschien wel mooiste regio van het land aan: Toscane!
Dat niet alleen, we krijgen een absolute parel als aankomstplaats, daarover later meer. Het is meteen een etappe waar de beter klimmende spurters hun ploeg kunnen gebruiken om de mindere klauteraars onder de snelle mannen te lossen.
De start
De start ligt in een van de bekendere plaatsen van het Land van de Laars, Genova. In de Nederlandse taal telkens aangeduid als Genua, maar het is per slot van rekening de Giro d’Italia en niet de Ronde van Petegem-aan-de-Leie.
Genova is de hoofdstad van de provincie Liguria, een juweel aan de kust die ook wel de bloemenrivièra genoemd wordt. Gelegen aan de Mediterraanse kust is de stad in het verleden een belangrijke locatie geweest in de vele oorlogen die Europa rijk was.
De bekendste persoon uit Genova is wellicht Christoffel Columbus. Hij is in ieder geval de beroemdste ontdekkingsreiziger, die naam maakte door Amerika te ontdekken. Echter dacht hij zelf na het oversteken van de Atlantische Oceaan Indië bereikt te hebben.
De laatste keer dat de Giro Genova aandeed was twee jaar terug. Destijds was het de aankomstplaats in de twaalfde etappe. Een omvangrijke groep vluchters ging voor de zege strijden, uiteindelijk bleven er met Gijs Leemrijze, Stefano Oldani en Lorenzo Rota drie over. De Nederlander en Rota dachten allebei in de spurt ‘ik ol da ni’, waarna Oldani het wel haalde. 
De aankomst
De aankomstplaats is de hoofdstad van de gelijknamige provincie, maar ligt in de regio Toscane. De stad werd al gesticht in de jaren voor Christus en was een onderdeel van het Romeinse Rijk. De overblijfselen van die tijd zijn te zien in de stadsmuren die Lucca omringen.
Lucca is met recht en rede een van de mooiste plaatsen in de adembenemende regio Toscane. Vaak worden Siena, Bologna en Firenze – Florence voor de taalbarbaren onder ons – geopperd als mooiste locaties in het Toscaanse gebied, maar Lucca hoeft er echt niet voor onder te doen.
Met name het Piazza dell’Anfiteatro, de Duomo di San Martino en de kerk San Michele in Foro op het Piazza San Michele zijn absolute trekpleisters in de stad. De plaats ligt bijna aan de kust, waar namen als Viareggio, Lido di Camaiore en Livorno veelbezochte locaties in de wielersport vormen.
De bekendste wielrenner uit Lucca? Niemand minder dan ‘Mooie Mario’, Mario Cipollini. Cipo won in zijn carrière 42 etappes in de Giro d’Italia, 12 in de Tour de France, won Milaan-Sanremo en driemaal Gent-Wevelgem en werd bovendien in 2002 wereldkampioen.
De laatste keer dat de Giro Lucca aandeed als aankomstplaats, was in 1985. Toen won Francesco Moser de slottijdrit voor Bernard Hinault. Lucca was in 2011 ook de gastheer van het Europees kampioenschap veldrijden; Lars van der Haar werd kampioen bij de beloften, ene Mathieu van der Poel – dat zou later best een goede wielrenner worden – bij de junioren. 
De route
De start van de vijfde etappe zal een stuk zwaarder zijn dan die van de eerdere twee sprintersritten. Richting de eerste beklimming van de dag, de Passo del Bracco, volgen al heel wat beklimmingen die geen categorie kregen van de organisatie.
De top van de Passo del Bracco ligt op 62 kilometer van de start en 116 van de meet. Eens ze daar boven zijn, volgt een lange afdaling richting de tussensprint (voor de Maglia Cyclamino) in Ceparana. We volgen niet de gehele kustlijn, maar wijken er nooit ver van af.
Het volgende knelpunt is de Intergiro-spurt in Luni. Vanuit daar gaat het in razende vaart naar de bonificatiesprint in Camaiore, alwaar de laatste hindernis van de dag zal volgen: de beklimming richting Montemagno ligt met haar top op 21 kilometer van de streep en vormt een mogelijkheid om de pure sprinters eraf te rijden.
Daarna is het grotendeels in dalende lijn richting aankomstplaats Lucca, waar met een kleine drie kilometer te gaan een verraderlijke links-rechtscombinatie volgt. De boel zal op een lint zitten, om vervolgens via een aantal flauwe bochten aan te komen op de Viale Giosuè Carducci, even buiten het historische stadscentrum. 
De favoriet
Op woensdag volgt zo de derde sprintetappe op rij. Maandag mocht Tim Merlier zegevieren, dinsdag was het de beurt aan Jonathan Milan. Maar wat hebben we precies geleerd? Wel, dat de Italiaan toch over de sterkste benen lijkt te beschikken. Vandaar dat we Milan toch een streepje voor geven op de andere topsprinters in deze Giro.
De outsiders
En dat zijn er nogal wat. Zo heb je uiteraard Merlier, maar kwam ook Olav Kooij al een streepje dichter bij de overwinning. Ook met de Nederlander valt zeker rekening te houden. Kaden Groves was maandag dan weer nergens te bespeuren om een dag later naar de tweede plaats te knallen.
Fabio Jakobsen is voorlopig de grootste ontgoocheling en ook op woensdag moet er een klim van vierde categorie worden overwonnen op zo'n 20 kilometer van de streep. Voorts valt te bekijken of mannen als Caleb Ewan, Alberto Dainese en Laurence Pithie het de grote jongens lastig kunnen maken. Phil Bauhaus bewees op dinsdag alvast over die mogelijkheid te beschikken.
De sterren
****
Jonathan Milan
***
Tim Merlier, Olav Kooij
**
Phil Bauhaus, Kaden Groves, Alberto Dainese
*
Laurence Pithie, Fabio Jakobsen, Fernando Gaviria, Caleb Ewan
De televisie
De volledige Giro d’Italia is van de eerste tot de laatste kilometer live te volgen via Eurosport en Discovery+. Vanaf 12:55 uur gaat men daar live met het commentaarduo Jeroen Vanbelleghem en Karsten Kroon.
Daarnaast kan men op VTM inschakelen voor de Giro, waar Michel Wuyts en Jan Bakelants het commentaar zullen verzorgen.
Viva il Giro, geniet van de koers!
