Matthijs Klerkx
Tadej Pogacar werd de winnaar van de 87ste Waalse Pijl. Op de Muur van Huy toonde de Sloveen van UAE Team Emirates zich de meerdere van Mattias Skjelmose en Mikel Landa.
De Muur van Huy was op zoek naar een nieuwe keizer. Alejandro Valverde was er niet meer bij en zijn opvolger Julian Alaphilippe kampte ook met fysieke problemen. Dylan Teuns klopte vorig jaar Mister Waalse Pijl Valverde, echter was ook de renner van Israel-Premier Tech ziek. Tien renners gingen alvast op zoek naar glorie vanuit de vroege vlucht, wetende dat de kans van slagen niet groot was. Daarbij met Jimmy Janssens en Jens Reynders twee landgenoten.
WACHTEN, WACHTEN, WACHTEN
Het recept van de Waalse Pijl werd de laatste jaren door de professionalisering in het peloton almaar duidelijker: wachten, wachten en nog eens wachten. In het peloton mende UAE Team Emirates de meute, in dienst van wonderkind Tadej Pogacar. Kon hij zijn slechte reeks in de Flèche Wallonne – een negende plaats in 2020 was het beste resultaat in een koers die hem toch zou moeten liggen – dan eindelijk beëindigen?
Een vroege aanval van Samuele Battistella (Astana Qazaqstan Team) en Louis Vervaeke (Soudal Quick-Step) moest de prelude zijn van een interessante finale. Het tweetal sloot aan bij de twee renners die het langst overbleven van de lange ontsnapping, Søren Kragh Andersen van Alpecin-Deceuninck en Georg Zimmermann van Intermarché-Circus-Wanty. De vier reden lange tijd een halve minuut voor het peloton uit, al zagen ze zelf ook wel in dat hun poging niet veel waard zou zijn in volle finale.🚴♀️🇧🇪 | Het eerste klimwerk dient zich aan en dus is de grote vraag: wanneer geeft Pogacar er een klap op? Of vertrouwt hij op zijn sprint? 😅😅 #FlecheWallonne
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) April 19, 2023
📺 Koers kijk je op discovery+ pic.twitter.com/LV7jJDVEYM
KRACHTPATSERIJ DER KLAUTERAARS
Zimmermann hield het als eerste voor bekeken, waardoor een koptrio overbleef. In het peloton maakten de renners zich op voor het gevreesde duo Côte de Cherave-Muur van Huy. Op het aperitief gooide UAE de knuppel in het hoenderhok; Diego Ulissi versnelde met Marc Hirschi aan het wiel. Vervaeke bleef als enige vluchter over en had het peloton in zijn zog zitten.
Daar werd echter getwijfeld met het maken van tempo op weg naar de Chemin des Chapelles, al volgde er uiteindelijk toch de onvermijdelijke sprint richting de voet van de slotklim. De aanvaller van Soudal Quick-Step reed een verdienstelijke koers, maar vond zijn Waterloo in de Waalse aankomstplaats. INEOS-Grenadiers begon de Muur van Huy op kop, Pogacar zat in derde positie.
Romain Bardet probeerde aan te vallen, maar werd weggedrukt door Michael Woods. In de steile bochten nam Pogacar de kop. Woods nam over, waarna Bardet nog eens versnelde. Pogacar zette zijn spurt in en was niet meer bij te benen. Achter hem werd Mattias Skjelmose tweede, Mikel Landa kwam als derde over de meet.
