WN Redactie
Tibor Del Grosso bleef in Heusden-Zolder opvallend rustig in een finale waar de spanning bijna tastbaar was. In een cross die uitmondde in een rechtstreeks duel met Wout van Aert, hield de Nederlandse kampioen het hoofd koel en trok hij na een razendspannende sprint aan het langste eind. Zijn eerste elitezege in een klassementscross kwam er niet door bravoure, maar door controle, geduld en durven wachten.
Vanaf de eerste ronde zat Del Grosso waar hij wilde zitten. Geen momenten van paniek, geen achtervolgingswerk. “Ik was echt wel gebrand om van voren mee te doen. Ik heb tijdens de cross ook nooit verder gezeten dan de tweede plek,” blikte hij na afloop terug. Dat zorgde voor rust in het hoofd, en precies die rust bleek doorslaggevend op een omloop waar elke fout genadeloos wordt afgestraft.
LEES OOK: Van Aert komt met verklaring na pijnlijke nederlaag
Pokerend richting de sprintToen Del Grosso samen met Van Aert wegreed, viel de wedstrijd in een beslissende plooi. De achtervolgers waren uitgeschakeld en de zege lag plots open. Waar Van Aert onderweg probeerde het verschil te maken, bleef Del Grosso meedogenloos kalm. “Ik was blij dat we een mooie voorsprong hadden op de achtervolgers. Ik kon dus echt wel pokeren,” vertelde hij in het flashinterview met Telenet Play Sports.
Het spel werd er eentje van wachten, inschatten en niet te vroeg alles tonen. Dat Van Aert de sprint niet eerder lanceerde, kwam Del Grosso goed uit. “Het verbaast me eigenlijk dat Wout niet iets eerder aanging. Ik kon zo het juiste moment kiezen in de sprint.”
In een kolkend Heusden-Zolder bleef de Nederlander koel, ook toen Van Aert nog dreigde terug te komen. “In zo’n spurt, met dit publiek, lukt het wel om je inspanning wat langer door te trekken. Ik was nog wel bang dat Wout terug zou komen, maar ik was wel zeker na mijn jump.”
Controle en vertrouwen
Dat Del Grosso deze zege niet als een verrassing zag, zegt veel over zijn groei. Hij startte de cross al met het gevoel dat er iets mogelijk was. “Het was wel heel vet om voor het eerst voor de overwinning te sprinten in zo’n cross,” glimlachte hij, maar achter die glimlach zat vooral overtuiging.
Ook fysiek leek alles op zijn plaats te vallen. Waar hij de voorbije dagen nog wat sukkelde met zijn rug, speelde dat in Zolder nauwelijks een rol. “Het was vandaag wat tactischer en je had ook meer rustmomenten. Afgelopen weekend was wel heel zwaar, maar nu ging het goed.”
Zo werd Heusden-Zolder niet alleen het decor van Del Grosso’s eerste elitezege in een klassementscross, maar ook het bewijs dat koersen soms gewonnen worden met het hoofd. Door te wachten, te rekenen en op het juiste moment toe te slaan. In een duel met een renner als Wout van Aert was dat misschien wel de grootste overwinning van allemaal.
