WN Redactie
Mathieu van der Poel ontsnapte deze week op training op spectaculaire wijze aan een zware valpartij. De sprint die hij wilde inzetten liep twee keer fout: eerst schoot zijn ketting eraf, daarna klapte hij uit zijn pedaal en dook hij met zijn hoofd bijna over zijn stuur. Het beeld ging razendsnel de wereld rond, maar wie Thijs Zonneveld hoorde, wist dat het eigenlijk bijna logisch was dat Van der Poel overeind bleef.
LEES OOK: Schrik van Mathieu? Nederlander fileert keuze Van Aert
“Dit is geen toeval”Zonneveld reageerde in In De Waaier opvallend nuchter op de bijna-crash. Volgens hem is het geen kwestie van geluk dat Van der Poel in zulke situaties overeind blijft, maar een gevolg van techniek, gevoel en jarenlang ervaring op uiteenlopende ondergronden. “De weinige valpartijen zijn onderdeel van zijn succes. Als je jaar na jaar voorkomt dat je valt, dan scheelt dat echt,” zegt hij. Het is een uitspraak die de essentie raakt: waar anderen onderuitgaan, corrigeert Van der Poel instinctief.
Het past in een patroon dat Zonneveld vaker benoemt. Dankzij zijn exceptionele stuurmanskunst lost hij situaties op die voor andere renners eindigen in schaafwonden of erger. Dat vermogen bouwt hij niet alleen op tijdens het mountainbiken, maar neemt hij mee naar de weg, waar hij opmerkelijk weinig asfalt ziet van dichtbij.
Voorsprong door vaardigheid
Zonneveld ziet in deze technische superioriteit een belangrijk deel van het succesrecept van de wereldkampioen. “Daardoor kan hij blijven doorbouwen, conditie blijven opbouwen. En daardoor loopt hij geen achterstanden op die andere renners wel oplopen.” Vrij vertaald: wie niet valt, hoeft niet te herstellen en wie niet hoeft te herstellen, kan blijven groeien.
Het near-miss moment van dit weekend werd zo meer dan een viraal filmpje. Het werd een illustratie van iets dat zijn concurrenten allang weten: Mathieu van der Poel wint koersen, maar even vaak wint hij tijd, ritme en continuïteit. Omdat hij overeind blijft op momenten waarop de rest al lang had gelegen.
