Tadej Pogacar won al vier ritten in deze Tour, domineerde het klassement vanaf dag één en reed zijn grootste concurrent op minuten. En toch? Toch kreeg hij na zijn bergrit op La Plagne vooral kritiek. "Apathisch", oordeelde Jan Bakelants. Pogacar zelf leek vooral moe. “Nog drie dagen, en dan vakantie.” Ploegmaat Tim Wellens snapt zijn kopman maar al te goed.
De Sloveen reed donderdag nog op karakter naar boven op de Col de la Loze, maar gaf geen sjoege toen Thymen Arensman wegreed op La Plagne. Hij keek, rekende, en besliste vooral om níét te reageren. Een eerredder voor Vingegaard? Geen sprake van. “Hij is gewoon van A naar B aan het rijden”, klonk het streng bij Bakelants.
LEES OOK: Kogel door de kerk: Tim Wellens zet krabbel onder topcontract
Wellens: “Iedereen wil wat van hem”Voor Wellens is het commentaar vooral een teken van onrealistische verwachtingen. “Hij wint vier ritten, en dan is het ‘te veel’. Hij wint een dag níét, en dan is het ‘wat scheelt er met hem?’ Ik denk dat Tadej de laatste tijd weinig goed kan doen.” En dus springt de Belg voor zijn kamergenoot in de bres. “De kritiek is gewoon niet eerlijk.”
Pogacar lijkt in deze derde week inderdaad wat meer naar binnen gekeerd. Maar dat heeft volgens Wellens ook andere oorzaken dan alleen fysieke vermoeidheid. “Hij leeft onder constante druk. Bij het ontbijt staan er twintig mensen op hem te wachten, daarna nog eens dertig bij de bus. Iedereen wil wat van hem. Altijd.”

“Hij is ook maar een mens”
Wellens ziet het van dichtbij en begrijpt het mentale gewicht dat Pogacar op zijn schouders draagt. “Ik leef naast hem en het is niet makkelijk. Hij blijft vriendelijk, blijft lachen. Maar als ik zie wat er dagelijks op hem afkomt… Dan is het normaal dat het op een bepaald moment op is. Mentaal, fysiek. Alles.”
Toch is de sfeer in de ploeg goed, benadrukt hij. “We zijn trots. Hij rijdt nog altijd in het geel. Hij heeft deze Tour gedragen. En dat hij dan even geen zin heeft om show te maken, vind ik volkomen logisch.” Nog twee dagen tot Parijs. En daarna? Vakantie. Of in Pogacars geval: eindelijk even ademhalen.
WN Redactie