Yorrith Haan
Na een bewogen voorjaar, hervond Wout van Aert zichzelf in de Giro d’Italia. De Belg won een rit, gaf kleur aan de koers en was een cruciale schakel in de eindzege van Simon Yates. Volgens ploegbaas Richard Plugge is dit pas het begin van de wederopstanding van een renner die nog lang niet afgeschreven is.
In gesprek met Het Laatste Nieuws laat Plugge weinig twijfel bestaan over wat hij nog verwacht van Van Aert. “Ik ben zeker dat de beste Wout er nog is en zal komen”, klinkt het resoluut. “Puur qua performance verbetert hij nog steeds. Het nadeel van lang aan de top staan is dat je steeds weer nieuwe uitdagers tegenkomt. De renners van nu zijn niet meer die van vijf, zes jaar geleden. Kijk naar een Isaac Del Toro.”
LEES OOK: Baas van Vingegaard ziet aanknopingspunten: "Kunnen Pogacar verslaan"
Flitsen en frustratiesOok al bleef winst in het voorjaar uit, Van Aert eindigde in drie klassiekers – Vlaanderen, Roubaix en de Amstel – telkens als vierde. Plugge ziet daarin geen bewijs van verval. Integendeel. “Dat is niet twintigste worden en niet meedoen voor de zege. Dat is gewoon nog steeds in de top meedraaien. Alleen winnen is moeilijker geworden.”
De manager erkent dat het geen vanzelfsprekend jaar was voor Van Aert. De valpartij eind maart veranderde alles. Naast het fysieke leed was er ook mentaal herstel nodig. “We hebben goede gesprekken gehad”, zegt Plugge. “Waarover? Over waarom Wout nog wilde koersen. Die drijfveer is nooit geld, maar plezier en motivatie.”
Wat is het nog waard?
De offers die topsport vraagt, zijn groot. Zeker voor iemand die al jaren meedraait aan de absolute top. “Je bent vaak ver weg van je gezin. Je krijgt klappen, en de vraag is: kun je ze blijven incasseren? Of komt er ooit een klap te veel?”, vraagt Plugge zich af. Maar het antwoord lijkt voor Van Aert inmiddels duidelijk.
“Als je het leuk vindt wat je doet en je bent er fysiek toe in staat, waarom zou je dan stoppen?”, besluit Plugge. De komende maanden moeten uitwijzen waar de grens ligt van de herboren Van Aert. Eén ding staat vast: wie dacht dat zijn beste jaren achter hem liggen, lijkt het fout te hebben.
