Kevin De Jonghe
Patrick Lefevere nam eind vorig jaar afscheid als CEO van Soudal Quick-Step, en bekleedt sindsdien dus eigenlijk geen officiële functie meer binnen het wielrennen. Echter zien we hem nog vaak verschijnen en is hij zoals steeds ook niet verlegen om zijn eigen scherpe meningen te ventileren. Zo ook over de zaak-Evenepoel.
Klootzak Denk
Meer bepaald over de aanhoudende transferperikelen rond de tweevoudige olympische kampioen. Lefevere kreeg bij Vals Plat de vraag gesteld of het Quick-Step zal lukken om Evenepoel aan boord te houden. “Only God knows. Het is in elk geval de intentie van de ploeg om zijn contract te laten uitdoen. Natuurlijk wordt er al vier jaar door iedereen aan zijn mouw getrokken.”
Om vervolgens helemaal los te gaan, specifiek moet Ralph Denk, teammanager bij Red Bull-Bora Hansgrohe het andermaal flink ontgelden. “Soms heb ik het daar wel moeilijk mee, want waar is de deontologie? We betalen 100.000 euro per jaar voor een WorldTour-licentie en daar mag iets tegenover staan. En dan is er een klootzak zoals Ralph Denk van Bora, ik heb er geen andere woorden voor”, klinkt het hard.
Hij nodigde mij eens uit in het Sheraton-hotel. In de lobby, zonder drank of iets. Een raar gesprek. “Ik zeg: wat wil je eigenlijk? 'We willen je ploeg overnemen en wat wil je dan van functie?’ Denk je dat ik bij u kom werken? Uiteindelijk was het moraal van het verhaal dat hij gewoon Remco wou. Ik zei dan om hem gerust te laten tot 31 maart, en dan zal ik u bellen. En dat heeft hij niet gedaan.”
Lefevere bedrogen
Evenepoel werd immers al een aanbod gedaan, achter de rug van Lefevere. “In februari lag er een dik voorstel op het bureau bij vader Evenepoel. Dat is bij mij gekomen. Ik ben toen naar Tenerife gevlogen en heb het laten zien aan Remco. Hij vertelt mij: 'Ik heb het niet gezien', smijt het in de prullenbak en geeft mij een knuffel.”
Hetzelfde verhaal weerklonk onlangs ook al bij Lefevere in een interview. Ook daar was hij messcherp voor de Duitser. “Hij vroeg me welke functie ik wilde als hij mijn ploeg zou overnemen. Ik heb geantwoord dat alles te koop is, maar dat ik nooit van mijn leven voor hem zou werken. Ik moet die mens niet, hij is onbetrouwbaar, hij was alleen in Remco geïnteresseerd.”
Van der Poel gemist
Afwachten wat de toekomst zal brengen voor Quick-Step en Evenepoel, het verleden valt alvast niet meer terug te draaien. Dat geldt ook voor gemiste opportuniteiten voor Lefevere. Wanneer hem de vraag wordt voorgeschoteld welke renner hij graag bij zijn ploeg had gehad hoeft hij niet lang te twijfelen: “Mathieu van der Poel”, klinkt het.
Echt de kans om Van der Poel binnen te halen hebben Lefevere en Quick-Step evenwel nooit gekregen. “De broers Roodhooft zijn slim geweest. Die hebben hem laten crossen en materiaal gegeven. Hij heeft dat in dank afgenomen en het altijd gewaardeerd. Hij heeft er voor het leven getekend, denk ik. De opening is er nooit geweest."
Nochtans leek de deur even op een kier te staan. Zo doet Lefevere uit de doeken hoe hij Van der Poel trachtte weg te ‘kapen’ bij de Roodhoofts. "Ik heb een gemeenschappelijke vriend met een restaurant in Knokke en die zei: 'Je moet eens met die broers praten.' Dat wilde ik wel doen. Die vriend deed de deuren toe naar de veranda."
Roodhoofts winnen het pleit
Lefevere werd echter al snel doorgrond over wat hij wou. "Ik zei: 'Ik zal maar met de deur in huis vallen: ik word er niet jonger op en zullen we niet samenvoegen?' Christoph lijkt een beetje de meest 'agressieve' van de twee. Die zei meteen: 'Ik weet wel wat je wil: Mathieu.' Dat wilde ik natuurlijk, maar ik zei ook dat wij iets konden bijbrengen."
De mayonaise pakte evenwel niet, Van der Poel bleef uit de handen van Lefevere. "Er moest te veel veranderen en er moesten er een paar buitengezet worden. Het gesprek was al afgelopen voor het was begonnen. Ik heb nog eens met Philip alleen gezeten, maar die zei toen dat ze voor vier jaar bij Canyon zouden gaan tekenen. Dat was einde verhaal."
