Yorrith Haan
Wout van Aert streed zondag in de finale van Parijs-Roubaix nog mee om een podiumplek, maar zijn kansen op de overwinning waren na het Bos van Wallers al verkeken. De Belg gaf zelf aan dat hij op die kasseistrook geen goede benen had.
Volgens oud-renner en ploegleider Marc Sergeant speelde er meer. “Hij verliest de koers op een strook van vijf kilometer. In en net na het Bos van Wallers”, stelt hij in Het Nieuwsblad.
Van Aert begon volgens Sergeant nog in prima positie aan de gevreesde kasseistrook, maar zag daar Pogacar naar de kop schuiven. “Op een zeker moment zie je hem met Mads Pedersen vechten voor het wiel van Pogacar. Daar loopt het fout. Is hij te vriendelijk? Of speelt de angst na al die valpartijen toch mee? Hij lijkt net iets vaker dan vroeger in de remmen te knijpen.”
'Je mag daar nooit je benen stilhouden'
Volgens Sergeant zat het verschil niet per se in de wattages, maar in het moment. “Hij houdt daar even zijn benen stil, twee seconden. En dat mag je dus vooral niet doen. Op die plek toegeven aan de concurrentie is fataal. Hij verliest zijn momentum én zijn snelheid. Helemaal omdat hij het kort daarna opnieuw doet. Opnieuw dat minieme aarzelen, opnieuw tijd en plaatsen verloren.”
Van Aert moest Van der Poel en Pogacar laten rijden en zag ze niet meer terug. “Doet hij dat niet, moet hij ze misschien ook laten gaan in het Bos, maar dan heeft hij nadien wellicht nog kunnen terugkeren. Nu kan dat niet meer. En dat is dan weer de grote verdienste van Van der Poel.”
Van der Poel besloot de koers... op asfalt
Sergaent prijst de koersintelligentie van de winnaar. “In het hele peloton ligt de focus uren vooraf al op het Bos. Maar Van der Poel verlegde die naar de strook net na het Bos. Hij geeft daar meteen een paar koeken op het asfalt en beslist daar eigenlijk de koers. Niet op de kasseien, maar er net na. Dat is wat deze zege zo indrukwekkend maakt.”
