Jakob Fuglsang koos er in de finale al snel voor om zich te laten terugzakken, maar Quinn Simmons had niets te verliezen. De Amerikaan bleef dan ook in het wiel zitten van Van Aert, tot hij zijn brandstof helemaal had opgereden. Achteraf keek hij wel tevreden terug. “In mijn eerste Tourontsnapping met de gele trui rijden: dit was zeker iets speciaals. Ik ben niet het type dat voor een tweede plek rijdt, maar ik wist dat ik Wout nooit zou verslaan.”
SCOOTER VAN PAPA
Een tweede plaats was Simmons naar eigen zeggen ook tevreden mee geweest, maar zover kwam het dus niet. Hoewel er hoop was. “Als er zo hard gestreden wordt om de vlucht, weet je dat de kans op succes groot is. Helaas gingen er echter maar twee jongens mee.”
De renner van Trek-Segafredo stelde tot slot ook nog met een knipoog dat hij flink heeft afgezien in het wiel van Van Aert. “De eerste twintig minuten waren echt insane, ik heb nog nooit zo erg geleden. Het voelde alsof ik thuis achter de scooter van mijn vader reed. Nooit eerder ben ik zo hard uit het wiel gereden, maar ik had geen keuze.”
